| Περίληψη: | Στην εποχή μας, οι αλλαγές είναι όχι μόνο συνεχείς αλλά και ραγδαίες. Αλλαγές στην οικονομία, στην κοινωνία, στην τεχνολογία, στις ανθρώπινες σχέσεις, σε όλα τα επίπεδα. Στον τομέα της τεχνολογίας ειδικά, οι αλλαγές, οι καινοτομίες και η ανάγκη για εκσυγχρονισμό και πρόοδο οδηγούν αναπόφευκτα στην εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού. Στο χώρο της εκπαίδευσης, η εκ βάθρων αλλαγή της οργανωσιακής αλλά και μαθησιακής κουλτούρας έγκειται στις δεξιότητες του ηγέτη, ο οποίος καλείται να οδηγήσει τη σχολική μονάδα ευθύνης του, αλλά και το προσωπικό του σε αυτήν την ψηφιακή μετάβαση. Η ψηφιακή λοιπόν ηγεσία, ως νέα αναδυόμενη μορφή ηγεσίας, στην εκπαίδευση αναφέρεται στην αξιοποίηση της τεχνολογίας και των ψηφιακών δεδομένων και πόρων ενός εκπαιδευτικού οργανισμού με σκοπό τη επίτευξη των στόχων και τη βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητάς του.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Αχαΐας όσον αφορά το στυλ ηγεσίας που εφαρμόζουν ή θα εφάρμοζαν αν είχαν ηγετική – διευθυντική θέση και η ανάδειξη των απόψεων, αλλά και των γνώσεών τους σχετικά με τις ψηφιακές δεξιότητες που θεωρούν πως πρέπει να έχει ένας ψηφιακός σχολικός ηγέτης.
Μεθοδολογία: Η έρευνα είναι ποσοτική και για τη διεξαγωγή της χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο που απαρτίζεται από τρία μέρη. Το πρώτο μέρος αφορά δημογραφικά στοιχεία του δείγματος, το δεύτερο μέρος αποτελείται από το σταθμισμένο ερωτηματολόγιο ηγεσίας MLQ (Multifactor Leadership Questionnaire) και το τρίτο μέρος διερευνά τις ψηφιακές δεξιότητες των εκπαιδευτικών και την εφαρμογή της ψηφιακής ηγεσίας. Το ερωτηματόλογιο συμπληρώθηκε ηλεκτρονικά από 105 εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Αχαΐας, δασκάλους και εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων, και η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το πρόγραμμα SPSS v. 27.0..
Αποτελέσματα: Το μετασχηματιστικό είναι το επικρατέστερο μοντέλο ηγεσίας και αυτό που θα υιοθετούσαν οι περισσότεροι από τους εκπαιδευτικούς – εν δυνάμει διευθυντές. Όσο μεγαλύτερα τα ποσοστά μετασχηματιστικής ηγεσίας, τόσο πιο ικανοποιημένοι δείχνουν οι εκπαιδευτικοί και όσο περισσότερο ευχαριστημένοι είναι από την έκβαση της ηγεσίας, τόσο περισσότερο δείχνουν να υιοθετούν και το στυλ της ψηφιακής ηγεσίας. Παρόλα αυτά τα ποσοστά ψηφιακής ηγεσίας είναι ακόμα χαμηλά, καθώς οι ψηφιακές δεξιότητες των εκπαιδευτικών δεν βρίσκονται σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Συμπεράσματα: Η αναγκαιότητα του ψηφιακού μετασχηματισμού στο χώρο της εκπαίδευσης φαίνεται να γίνεται αντιληπτή από τους εκπαιδευτικούς, όπως επίσης και η ανάγκη τους να ηγούνται από κάποιον που θα μπορεί να τους παρακινήσει και να τους εμπνεύσει προς αυτή την αλλαγή. Ωστόσο, οι γνώσεις και οι δεξιότητές τους βρίσκονται ακόμα σε χαμηλό επίπεδο γι’ αυτό και δεν μπορούμε να μιλάμε για εφαρμογή της ψηφιακής ηγεσίας.
|
|---|
