| Περίληψη: | Οι διαταραχές λόγου και επικοινωνίας απασχολούν ιδιαίτερα την επιστημονική κοινότητα, καθώς έχουν επιπτώσεις όχι μόνο στο ίδιο το άτομο αλλά και σε κοινωνικό και σχολικό περιβάλλον. Οι μαθητές που εμφανίζουν διαταραχές λόγου και ομιλίας, αντιμετωπίζουν προκλήσεις στη μαθησιακή διαδικασία από τις πρώτες κιόλας σχολικές τάξεις, ενώ οι επιπτώσεις είναι πιθανό να υπάρχουν και σε επόμενα στάδια της ζωής του ατόμου. Από την άλλη πλευρά, οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν επίσης συχνά προκλήσεις για την κάλυψη των αναγκών των συγκεκριμένων παιδιών. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι, η διερεύνηση των απόψεων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για τα συμπτώματα που παρουσιάζουν στο σχολικό περιβάλλον οι μαθητές με διαταραχές λόγου και ομιλίας. Για τη διεξαγωγή της έρευνας επιλέχθηκε η ποσοτική προσέγγιση. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 102 εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του ερωτηματολογίου. Από τα αποτελέσματα της έρευνας διαπιστώθηκε ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εκπαιδευτικών, οι μαθητές με διαταραχές λόγου και ομιλίας παρουσιάζουν δυσκολίες τόσο στην κατανόηση όσο και την παραγωγή του λόγου, ενώ μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης παρατηρείται στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Οι δυσκολίες στην άρθρωση, η δυσγραφία, η δυσορθογραφία και το περιορισμένο ή ελλιπές λεξιλόγιο αποτελούν τα κυριότερα συμπτώματα που εμφανίζουν τα παιδιά στο σχολικό περιβάλλον. Σε κοινωνικό επίπεδο, οι μαθητές είναι ντροπαλοί και παρουσιάζουν υπερκινητικότητα και εκνευρισμό στην προσπάθειά τους να επικοινωνήσουν. Τέλος, η επικοινωνία με τους γονείς των συγκεκριμένων μαθητών και η παραπομπή σε ΚΕΔΑΣΥ αποτελούν τις κυριότερες ενέργειες που πραγματοποιούν οι εκπαιδευτικοί με στόχο την ενίσχυση του μαθησιακού περιβάλλοντος των μαθητών με διαταραχές λόγου και ομιλίας.
|
|---|
