Νέα δημόσια διοίκηση και σχολική εκπαίδευση : απόψεις των στελεχών εκπαιδευτικής διοίκησης στην Ελλάδα

Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η διερεύνηση των απόψεων των στελεχών εκπαιδευτικής διοίκησης στην Ελλάδα για τον ρόλο και τις αρμοδιότητές τους και για την εφαρμογή αρχών, μεθόδων και πρακτικών της Νέας Δημόσιας Διοίκησης στη διοίκηση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προς τούτο, εξετάστ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ανδρικόπουλος, Βασίλειος
Άλλοι συγγραφείς: Andrikopoulos, Vasilios
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2023
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/25003
Περιγραφή
Περίληψη:Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η διερεύνηση των απόψεων των στελεχών εκπαιδευτικής διοίκησης στην Ελλάδα για τον ρόλο και τις αρμοδιότητές τους και για την εφαρμογή αρχών, μεθόδων και πρακτικών της Νέας Δημόσιας Διοίκησης στη διοίκηση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προς τούτο, εξετάστηκε ο λόγος περί Νέας Δημόσιας Διοίκησης και Νέας Δημόσιας Διακυβέρνησης, οι επιρροές των προσεγγίσεων αυτών στην εκπαιδευτική διοίκηση και διακυβέρνηση, καθώς και η διοίκηση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα μέσα από το θεσμικό πλαίσιο και την ευρύτερη συζήτηση για τα οικεία ζητήματα. Στην εμπειρική έρευνα που διενεργήθηκε συμμετείχαν 99 Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με τη συμπλήρωση ανώνυμου ερωτηματολογίου διερευνητικού τύπου κατά το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021. Για την επεξεργασία των δεδομένων έγινε χρήση των στατιστικών ελέγχων t-test και ANOVA, καθώς και παραγοντική ανάλυση με τη μέθοδο της ανάλυσης κύριων συνιστωσών, ενώ στα ποιοτικά δεδομένα που προέκυψαν από τις ερωτήσεις ανοικτής απάντησης εφαρμόστηκε επαγωγική θεματική ανάλυση. Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε πως η λειτουργία των στελεχών εκπαιδευτικής διοίκησης στην Ελλάδα έχει επηρεαστεί από τις διεθνείς τάσεις της Νέας Δημόσιας Διοίκησης. Παράλληλα, τα στελέχη εκπαιδευτικής διοίκησης υποστηρίζουν την εφαρμογή αρχών και μεθόδων της Νέας Δημόσιας Διοίκησης, όπως την εκπαιδευτική λογοδοσία, τη διοικητική αποκέντρωση και την ενίσχυση της αυτονομίας των σχολείων, αλλά και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, με γνώμονα κυρίως την σχολική και εκπαιδευτική βελτίωση. Oι απόψεις τους, ωστόσο, δεν έδειξαν να διαφοροποιούνται από δημογραφικούς παράγοντες, όπως το φύλο, τις σπουδές, τη διδακτική και διοικητική τους εμπειρία. Τέλος, οι συγκλίσεις που καταγράφηκαν φανερώνουν μια τάση εναρμόνισης με την εκπαιδευτική πολιτική και την εκπαιδευτική διοίκηση σε διεθνές επίπεδο, ενώ οι αποκλίσεις από τον διεθνή λόγο συμβάλλουν στην ανάδειξη και κατανόηση ειδικότερων πτυχών της διοίκησης της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Συμπερασματικά, η ανά χείρας διατριβή ανέδειξε τον κυρίαρχο ρόλο της Νέας Δημόσιας Διοίκησης και την επίδραση που αυτή ασκεί παγκοσμίως μέσα από την διερεύνηση των επιρροών της στη διοίκηση της σχολικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.