| Περίληψη: | Στόχος της εργασίας είναι να αναλύσει την προβληματική της "φιλοσοφικής τοπολογίας" στο έργο του Martin Heidegger και να εντοπίσει πιθανή επιρροή της στη σύγχρονη αρχιτεκτονική θεωρία. Η τοπολογία αντιλαμβάνεται τον χώρο ως βασική κατηγορία συγκρότησης νοήματος, σε αντίθεση με την παραδοσιακά κυρίαρχη κατηγορία του λόγου. Η εργασία υποστηρίζει ότι στον Heidegger αυτό που ονομάζεται “λόγος” δεν είναι μια a priori λειτουργία της νόησης, αλλά παράγεται από το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης που είναι η ικανότητά της να δημιουργεί. Η δημιουργία όμως στον Heidegger, όπως θα φανεί, είναι πάντα δημιουργία αυτού που ο ίδιος ονομάζει "τόπο", με την τοπολογία έτσι να είναι συνώνυμη με μια οντολογία. Βασικότερη τοπο-παρασκευαστική πρακτική είναι η αρχιτεκτονική, η οποία παράγει νόημα και δημιουργεί σημασίες και με αυτόν τον τρόπο συνδέεται άμεσα με το “ερώτημα για το είναι”. Συνεπώς, κρίσιμο είναι να εξεταστεί η σχέση της χαιντεγγεριανής τοπολογίας με την αρχιτεκτονική θεωρία.
|
|---|
