| Περίληψη: | Η σεργλυκίνη είναι η μοναδική έως τώρα χαρακτηρισμένη ενδοκυττάρια
πρωτεογλυκάνη. Ενδοκυτταρικά συμμετέχει στην οργάνωση των εκκριτικών κοκκίων
και κυστιδίων, συσσωρεύοντας τα συστατικά τους, και εκκρίνεται στον εξωκυττάριο
χώρο μαζί με τα συνοδά της μόρια όπως είναι οι χημειοκίνες, οι κυτταροκίνες, οι
αυξητικοί παράγοντες και πρωτεολυτικά ένζυμα, ρυθμίζοντας τη βιοδιαθεσιμότητά τους
και τη δράση τους. Η απελευθέρωσή τους, σε συνδυασμό με την αλληλεπίδραση της
σεργλυκίνης με συστατικά του εξωκυττάριου χώρου ή με υποδοχείς κυτταρικής
επιφάνειας, επηρεάζουν τελικά πληθώρα κυτταρικών λειτουργιών όπως είναι ο
πολλαπλασιασμός, η μετανάστευση και η διήθηση των κυττάρων.
Έχει δειχθεί πως η σεργλυκίνη εκφράζεται σε πολλά είδη κακοηθειών,
συμπεριλαμβανομένου του γλοιοβλαστώματος, που είναι ο πιο θανατηφόρος όγκος του
Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Παλαιότερες μελέτες του εργαστηρίου έχουν δείξει
πως η καταστολή του γονιδίου της σεργλυκίνης στα LN-18 κύτταρα του
γλοιοβλαστώματος οδήγησε τα κύτταρα να αποκτήσουν ένα λιγότερο επιθετικό
φαινότυπο με μειωμένο πολλαπλασιαστικό, μεταναστευτικό και διηθητικό δυναμικό.
Επιπλέον φαίνεται πως η σεργλυκίνη συμμετέχει στο μονοπάτι απόκρισης μη ορθά
αναδιπλωμένων πρωτεϊνών (UPR), μια διαδικασία μέσω της οποίας αποκαθίσταται η
κυτταρική ομοιόσταση και προάγεται η κυτταρική επιβίωση. Το μονοπάτι αυτό
ενεργοποιείται ως απόκριση σε καταστάσεις κατά τις οποίες διάφοροι παράγοντες
διαταράσσουν το περιβάλλον του ενδοπλασματικού δικτύου. Τα καρκινικά κύτταρα
έχουν ανάγκη για μεγάλη παραγωγή πρωτεϊνών οι οποίες ενδέχεται να μην αναδιπλωθούν
σωστά στο ενδοπλασματικό δίκτυο, κι έτσι προκαλείται η συσσώρευση μη ορθά
αναδιπλωμένων πρωτεϊνών στο διαμέρισμα αυτό προκαλώντας στρες στο
ενδοπλασματικό δίκτυο.
Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της επίδρασης της καταστολής του
γονιδίου της σεργλυκίνης στα LN-18 κύτταρα του γλοιοβλαστώματος στην έκφραση
μορίων του UPR που σχετίζονται με σημαντικές βιολογικές δράσεις των
νεοπλασματικών κυττάρων. Τόσο τα LN-18 κύτταρα του γλοιοβλαστώματος (LN 18shSCR) όσο και τα LN-18 κύτταρα στα οποία έχει κατασταλεί η έκφραση της
σεργλυκίνης (LN-18shSRGN) επωάστηκαν με Tunicamycin, έναν αναστολέα της Ν-
xiv
γλυκοζυλίωσης, που επάγει το στρες του ενδοπλασματικού δικτύου και στη συνέχεια
αναλύθηκε η έκφραση γονιδίων στα σηματοδοτικά μονοπάτια των υποδοχέων IRE1,
ATF6, και PERK που σχετίζονται με την απόκριση στην επαγωγή του στρες του
ενδοπλασματικού δικτύου.
Τα δεδομένα της έρευνας μας έδειξαν ότι η καταστολή της σεργλυκίνης
ελαττώνει τα επίπεδα γονιδιακής και πρωτεϊνικής έκφρασης των μορίων του UPR και τη
δυνατότητα των τριών σηματοδοτικών μονοπατιών να ενεργοποιηθούν έπειτα από
επαγωγή του στρες του ενδοπλασματικού δικτύου με την χρήση Τunicamycin. Επιπλέον,
τα κύτταρα που εκφράζουν τη σεργλυκίνη LN-18shSCR εμφανίζουν μεγαλύτερη
ανθεκτικότητα έναντι της Τunicamycin που επάγει το στρες του ενδοπλαματικού
δικτύου, σε σχέση με τα κύτταρα στα οποία έχει κατασταλεί η σεργλυκίνη LN-18shSRGN.
|
|---|
