| Περίληψη: | Στο σημερινό επιχειρηματικό περιβάλλον, οι ναυτιλιακές εταιρείες πρέπει να προσαρμόζουν συνεχώς τον τρόπο που σχεδιάζουν, εκτελούν και ελέγχουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Η χρήση των πόρων είναι το κλειδί για την ανάπτυξη μιας επιτυχημένης στρατηγικής επιβίωσης και ανάπτυξης στον ανταγωνιστικό ναυτιλιακό κλάδο. Οι πόροι που εισέρχονται στην παραγωγική διαδικασία, πρέπει να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά στο πλαίσιο των λειτουργικών διαδικασιών της εταιρείας, προκειμένου να μετατραπούν σε προϊόν αποστολής ή μεταφοράς.
Το κόστος παραγωγής ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας αντιπροσωπεύει τη θυσία των πόρων που απαιτούνται για την υλοποίησή του. Αυτό το κόστος στη συνέχεια μετασχηματίζεται και μεταφέρεται σε άλλες οντότητες με τη μορφή προϊόντος μεταφοράς. Η διαφορά μεταξύ της χρηματικής αξίας των πόρων που θυσιάζονται και του προϊόντος μεταφοράς είναι η απόδοση ή το περιθώριο εκμετάλλευσης των πόρων.
Ο τρόπος με τον οποίο υπολογίζονται και καταγράφονται τα κόστη ονομάζεται «αναδοχή». Για να γίνει αυτό χρησιμοποιούνται συστήματα κοστολόγησης και μπορούν είτε να βασίζονται σε ιστορικές τιμές (από τη χρηματοοικονομική λογιστική) είτε να προβλεφθούν στο μέλλον (από τη λογιστική διαχείρισης). Η διοικητική λογιστική είναι η διαδικασία που παρέχει πληροφορίες στη διοίκηση των οργανισμών, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τον τρόπο χρήσης των πόρων τους. Στο πλαίσιο των ναυτιλιακών εταιρειών, αυτές οι πληροφορίες μπορεί να είναι πολύ χρήσιμες για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης.
|
|---|
