Περίληψη: | Ο άνθρωπος από τα αρχαία μόλις χρόνια κοιτούσε ψηλά. Είχε την ανάγκη να ανακαλύψει και να εξηγήσει όλα εκείνα τα εντυπωσιακά φαινόμενα που λάμβαναν χώρα στον ουράνιο θόλο. Έτσι λοιπόν, από τότε μέχρι και σήμερα είναι γεγονός, πως τα αστρονομικά φαινόμενα κέντριζαν και θα κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ανθρώπων όμως αποτελούν ένα από τα πιο δυσνόητα κομμάτια ως προς την κατανόηση τους.
Στη παρούσα εργασία διερευνάται το φαινόμενο της έκλειψης ηλίου, που αδιαμφισβήτητα αποτελεί και αυτό ένα αστρονομικό φαινόμενο. Στόχος είναι να πραγματοποιηθεί έρευνα σχετικά με το πώς μπορεί να τροποποιηθεί η εκπαιδευτική διαδικασία πάνω στην έκλειψη ηλίου και γενικότερα στις φυσικές επιστήμες, ώστε να γίνει πιο δημιουργική και αποτελεσματική ως προς τον βαθμό κατανόησης των φαινομένων. Αυτό θα γίνει μέσο μιας συγκριτικής μελέτης. Πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν τρία διαφορετικά ήδη διδασκαλιών σε πραγματικές τάξεις όπου η πρώτη ήταν η παραδοσιακή διδασκαλία, η δεύτερη ήταν διδασκαλία με εικονικό μοντέλο έκλειψης ηλίου και σελήνης και η τρίτη ήταν διδασκαλία με πραγματικό μοντέλο (δικής μας κατασκευής) έκλειψης ηλίου και σελήνης. Στην συνέχεια μέσω της χρήσης ερωτηματολογίου συλλέχτηκαν τα αποτελέσματα σε αρχείο excel. Τέλος, αναλύθηκαν τα δεδομένα αυτά, ώστε να προκύψουν συμπεράσματα σχετικά με το ποια μέθοδο διδασκαλίας είναι καλύτερη να ακολουθηθεί κατά την παράδοση μαθημάτων που περιέχουν φυσικά φαινόμενα, όπως και αυτό της έκλειψης ηλίου και σελήνης. Φυσικά από την εργασία δεν λείπει και το θεωρητικό πλαίσιο το οποίο αναγράφεται αναλυτικά στο αρχικό κομμάτι της εργασίας , το εκπαιδευτικό σενάριο αλλά και τα φύλλα εργασίας του.
|