| Summary: | Τις τελευταίες δεκαετίες, η σχέση μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης και της οικονομικής ανάπτυξης έχει διερευνηθεί εκτενώς, ωστόσο, είναι σημαντικό να μελετηθεί πως αυτά τα εισοδηματικά οφέλη κατανέμονται σε ολόκληρη την κοινωνία. Τα εμπειρικά αποτελέσματα σχετικά με την αιτιότητα και τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης στην οικονομική ανάπτυξη είναι αμφιλεγόμενα και εξαρτώνται από τους δείκτες μέτρησης της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, τις οικονομετρικές μεθόδους και το δείγμα δεδομένων. Επιπλέον, η αποσαφήνιση της αιτιότητας μεταξύ της εισοδηματικής ανισότητας και της οικονομικής ανάπτυξης είναι εξαιρετικά δύσκολη αλλά και η επίδραση της ανισότητας στην οικονομική ανάπτυξη μπορεί να είναι ευεργετική ή επιζήμια μέσω διαφόρων καναλιών μετάδοσης. Πιο πρόσφατα, η σχέση της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής
ανισότητας έχει λάβει μεγαλύτερη προσοχή από τους ερευνητές χωρίς να έχει επιτευχθεί μια καθολική συναίνεση. Οι εμπειρικές μελέτες σχετικά με τις σχέσεις αιτιότητας μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας βασίζονται στο διμεταβλητό πλαίσιο. Ωστόσο, η κατεύθυνση της αιτιότητας μεταξύ των δύο μεταβλητών μπορεί ενδεχομένως να αλλάξει με τη συμπερίληψη μιας τρίτης μεταβλητής. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έχει τονίσει τη σημασία της επανεξέτασης των δεσμών μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας.
Αυτή η μελέτη επιδιώκει να διερευνήσει τις σχέσεις μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας χρησιμοποιώντας δεδομένα για τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που καλύπτουν την περίοδο 1988-2017 και επιλέγοντας διάφορους δείκτες μέτρησης της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης που αντιπροσωπεύουν τις διαφορετικές διαστάσεις του τραπεζικού συστήματος και των χρηματιστηριακών αγορών, όπως η εμβάθυνση, η αποτελεσματικότητα και η σταθερότητα. Αρχικά, αυτή η μελέτη επιχειρεί να προσδιορίσει την κατεύθυνση της αιτιότητας τόσο σε διμεταβλητό όσο και σε τριμεταβλητό πλαίσιο. Τα εμπειρικά ευρήματα του ελέγχου αιτιότητας σε δεδομένα πάνελ με τη μέθοδο bootstrap έδειξαν απουσία σχέσης αιτιότητας μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας σε κάθε χώρα του πάνελ. Ωστόσο, τα κύρια αποτελέσματα του ελέγχου αιτιότητας σε ετερογενή πάνελ έδειξαν μια αμφίδρομη αιτιότητα μεταξύ χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης-οικονομικής ανάπτυξης, οικονομικής ανάπτυξης- εισοδηματικής ανισότητας και χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης-εισοδηματικής ανισότητας. Έπειτα, τα αποτελέσματα του ελέγχου αιτιότητας των Toda-Yamamoto σε ετερογενή πάνελ σε τριμεταβλητό πλαίσιο έδειξαν ότι το μέγεθος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η τραπεζική σταθερότητα οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη μέσω της εισοδηματικής ανισότητας, ενώ η εισοδηματική ανισότητα οδηγεί στην οικονομική ανάπτυξη μέσω της αποτελεσματικότητας και τη
σταθερότητας του τραπεζικού τομέα. Τέλος, αυτή η μελέτη αξιολογεί την επίδραση της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας στην ανάπτυξη
χρησιμοποιώντας τεχνικές δυναμικών δεδομένων πάνελ και συγκεκριμένα τον εκτιμητή συστήματος-GMM. Τα κύρια ευρήματα έδειξαν ότι η εμβάθυνση και η αστάθεια του τραπεζικού συστήματος εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη ενώ η ανάπτυξη των χρηματιστηριακών αγορών δεν έχει καμία επίπτωση στην οικονομική ανάπτυξη. Επιπλέον, η αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας μπορεί να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.
Η περαιτέρω κατανόηση των δυναμικών σχέσεων και της αιτιότητας μπορεί να συνεισφέρει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να σχεδιάσουν την κατάλληλη στρατηγική για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την άμβλυνση της ανισότητας. Σύμφωνα με τα παραπάνω εμπειρικά αποτελέσματα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να ενθαρρύνουν μεταρρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος που παρέχουν καλύτερη κατανομή κεφαλαίων σε αποτελεσματικά επενδυτικά προγράμματα και επενδύσεις σε ανθρώπινο κεφάλαιο. Ομοίως, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να υιοθετήσουν τα κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και αυτό συνεπάγεται ότι η κεφαλαιακή επάρκεια του τραπεζικού τομέα θα τονώσει τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι βελτιώσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορούν να άρουν τους χρηματοοικονομικούς περιορισμούς και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας θα μπορέσουν να έχουν πρόσβαση σε κεφαλαιακή πίστωση εξαλείφοντας τις εισοδηματικές ανισότητες και ενισχύοντας την οικονομική ανάπτυξη.
|
|---|
