| Περίληψη: | Η διάβρωση των ακτών αποτελεί ένα από τα βασικά προβλήματα των παράκτιων περιοχών καθώς οδηγεί σε μείωση του πλάτους και της τουριστικής αξίας της παραλίας, ενώ αυξάνει τον κίνδυνο πρόκλησης πλημμύρας. Το φαινόμενο της διάβρωσης αναμένεται να ενταθεί τα επόμενα χρόνια λόγω και της κλιματικής μεταβλητότητας/αλλαγής που οδηγεί στη μεταβολή των περιβαλλοντικών φορτίσεων ανέμου και κυματισμών και στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητη η προστασία των ακτών με τεχνικά έργα τα οποία περιλαμβάνουν ήπιες και περιβαλλοντικά φιλικές μεθόδους όπως η τεχνητή αναπλήρωση των ακτών. Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία έγινε διερεύνηση έργων προστασίας έναντι της διάβρωσης στην παράκτια περιοχή της Μηλιάς στη νήσο Σκόπελο. Στις προσομοιώσεις χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό ανοικτού κώδικα openTELEMAC-MASCARET. Πραγματοποιήθηκε εσωτερική σύζευξη 3 επιμέρους υπολογιστικών μονάδων του λογισμικού, του μοντέλου υπολογισμού κυματογενών ρευμάτων (TELEMAC2D), του μοντέλου κυματικής διάδοσης (TOMAWAC) και του μοντέλου στερεομεταφοράς (SISYPHE). Μελετήθηκαν οι επικρατούντες Βορειοδυτικοί και Νότιοι κυματισμοί που επηρεάζουν την ακτή της Μηλιάς. Το σημαντικό ύψος, s, των επερχόμενων κυματισμών με περίοδο επαναφοράς ενός έτους στα βαθιά ύδατα είναι s= 2,6 m και s= 2,1 m για τους ΒΔ και Ν κυματισμούς, αντίστοιχα. Μελετήθηκαν 3 διαφορετικές διατάξεις έργων παράκτιας προστασίας: (1) Δύο πρόβολοι κάθετα στην ακτογραμμή, μήκους 95m, πλάτους στέψης 5m, κλίσης πρανών 1:2 και ύψους στέψης 1,5m, (2) Δύο πρόβολοι μικρότερου μήκους ίσου με 70m, πλάτος στέψης 5m, κλίση πρανών 1:2 και ύψος στέψης 1,5m, και (3) Τρεις αποσπασμένοι έξαλοι κυματοθραύστες παράλληλα στην ακτή και σε απόσταση 150m, μήκους 100m, πλάτους στέψης 4m, με κεκλιμένα πρανή κλίσης 1:2 και ύψους στέψης 2m. Κάθε προτεινόμενη διάταξη συνδυάστηκε με τεχνητή αναπλήρωση στο τμήμα της παραλίας που βρίσκεται ανάμεσα στο ζεύγος των προβόλων μήκους 95m. H αναπλήρωση έγινε με την κατασκευή πρανούς με πλάτος στέψης 10m, ύψος στέψης 1m και με κλίση 1/3. Στα αποτελέσματα περιλαμβάνονται στιγμιότυπα κατανομής του ύψους κύματος, ο σχηματισμός κυματογενών ρευμάτων και η εξέλιξη της μορφολογίας του πυθμένα. Από τη συγκριτική αξιολόγηση των τριών εναλλακτικών διατάξεων προέκυψε ως αποτελεσματικότερη η λύση των τριών αποσπασμένων κυματοθραυστών καθώς και στις δύο περιπτώσεις κυματισμών όχι μόνο περιόρισε σημαντικά την απώλεια υλικού από τη διαβρωμένη περιοχή αλλά προκάλεσε και πρόσχωση.
|
|---|
