Περίληψη: | Μέχρι το 2025, οι λειτουργίες κινδύνου στις τράπεζες πιθανότατα θα πρέπει να είναι θεμελιωδώς διαφορετικές από ό,τι είναι σήμερα. Όσο δύσκολο κι αν είναι να πιστέψουμε, τα επόμενα δέκα χρόνια στη διαχείριση κινδύνων ενδέχεται να υποστούν περισσότερους μετασχηματισμούς από την τελευταία δεκαετία. Και αν οι τράπεζες δεν αρχίσουν να ενεργούν τώρα και να προετοιμαστούν για αυτές τις πιο μακροπρόθεσμες αλλαγές, μπορεί να κατακλυστούν από τις νέες απαιτήσεις και απαιτήσεις που θα αντιμετωπίσουν. Οι διαρθρωτικές τάσεις που οδηγούν πολλές από αυτές τις ουσιαστικές αλλαγές προέρχονται από πολλαπλές πηγές. Η ρύθμιση θα συνεχίσει να διευρύνεται και να εμβαθύνει καθώς το δημόσιο αίσθημα γίνεται όλο και λιγότερο ανεκτικό σε κάθε εμφάνιση σφαλμάτων που μπορούν να αποφευχθούν και ακατάλληλων επιχειρηματικών πρακτικών.
Ταυτόχρονα, οι προσδοκίες των πελατών για τις τραπεζικές υπηρεσίες θα αυξηθούν και θα αλλάξουν καθώς η τεχνολογία και τα νέα επιχειρηματικά μοντέλα αναδύονται και εξελίσσονται. Οι λειτουργίες κινδύνου θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν την εξέλιξη νεότερων τύπων κινδύνου (π.χ. μοντέλο, μετάδοση και κυβερνοεπιθέσεις), όλα αυτά απαιτούν νέες δεξιότητες και εργαλεία. Ευτυχώς, η εξελισσόμενη τεχνολογία και τα προηγμένα αναλυτικά στοιχεία επιτρέπουν νέα προϊόντα, υπηρεσίες και τεχνικές διαχείρισης κινδύνων, ενώ οι απροκατάληπτες προσεγγίσεις που βελτιώνουν τη λήψη αποφάσεων θα βοηθήσουν τους διαχειριστές κινδύνου να κάνουν καλύτερες επιλογές σχετικά με τους κινδύνους. Ωστόσο, η συνάρτηση κινδύνου του μέλλοντος αναμένεται πιθα-νότατα να ανταποκρίνεται σε όλες αυτές τις απαιτήσεις και να αντιμετωπίσει αυτές τις τάσεις με χαμηλότερο κόστος, επειδή οι τράπεζες κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να μειώσουν σημαντικά το λειτουργικό τους κόστος
|