Η επίδραση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού στη γνωσιακή και κινητική αποκατάσταση μετά από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο : ανασκόπηση αρθρογραφίας

• Κύριοι συγγραφείς: Σετάκης, Δημήτριος, Στρογγυλού, Ελεάννα
• Άλλοι συγγραφείς: Setakis, Dimitrios
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2023
• Θέματα: Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός; Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο; Γνωσιακή αποκατάσταση; Κινητική αποκατάσταση; Κινητική βλάβη; Transcranial magnetic stimulation (TMS); Stroke; Cognitive rehabilitation; Motor impairment; Motor rehabilitation

Εισαγωγή: Το AEE είναι μία νόσος αιφνίδιας έναρξης, που οδηγεί μεγάλο ποσοστό (1/8) των προσβεβλημένων ασθενών στον θάνατο και τα 2/3 των επιζώντων σε μόνιμα κινητικά και γνωσιακά ελλείμματα και κατ' επέκταση σε δραματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής τους. Παρουσιάζεται λοιπόν η ανάγκη για μια θεραπευτική παρέμβαση που θα τροποποιήσει με ασφάλεια την μορφή και την λειτουργία των νευρωνικών δικτύων, εκμεταλλευόμενη το φαινόμενο της αυξημένης πλαστικότητας του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ο TMS, μία ανώδυνη μη επεμβατική τεχνική διέγερσης του ανθρώπινου εγκεφάλου, χρησιμοποιείται ευρέως ως μέσο αξιολόγησης και ρύθμισης της διεγερσιμότητας του φλοιού. Με βάση τα παραπάνω, ο TMS βρίσκει έδαφος στην αποκατάσταση των αναπηριών μετά το AEE. Παράμετροι όπως η συχνότητα και η διάρκεια των παλμών ρυθμίζονται ανάλογα με το επιθυμητό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της βιβλιογραφίας αναφορικά με τις επιδράσεις του TMS στην αποκατάσταση μετά από ΑΕΕ. Ειδικότερα, ερευνήθηκε η θεραπευτική του δράση στα κινητικά και γνωσιακά συμπτώματα της συγκεκριμένης πάθησης καθώς και τα ιδανικότερα πρωτόκολλα εφαρμογής του. Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στις βάσεις δεδομένων Pubmed, Google Scholar και σε βιβλία επιστημονικού περιεχομένου. Στην ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν κλινικές μελέτες οι οποίες ως κύριο στόχο είχαν ανάλυση της αποτελεσματικότητας των επιδράσεων στην αποκατάσταση των ασθενών με ΑΕΕ. Τα κριτήρια για να συμπεριληφθούν τα άρθρα στην ανασκόπηση ήταν τα εξής: α. Μελέτες που αφορούν μόνο ασθενείς με ΑΕΕ β. στους οποίους εφαρμόστηκε ως θεραπεία ο TMS, γ. άρθρα δημοσιευμένα την τελευταία δεκαετία και δ. άρθρα δημοσιευμένα, σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Άρθρα τα οποία δεν πληρούσαν τα κριτήρια που προαναφέρθηκαν δε συμπεριλήφθηκαν στην πτυχιακή εργασία. Συμπεράσματα: Με βάση τα ευρήματα των κλινικών μελετών, η χρήση του TMS στην αποκατάσταση μετά από ΑΕΕ έχει ενδείξεις εφαρμογής καθώς βρέθηκε πως προκαλεί σημαντικού βαθμού βελτιώσεις στα κινητικά και στα γνωσιακά ελλείμματα. Παρόλο που δεν υπάρχει απόλυτη ομοφωνία μεταξύ των ερευνητών ανά σύμπτωμα που μελετήθηκε και δεν έχουν καθοριστεί κάποιες παράμετροι όσον αφορά την εφαρμογή του, συμπεράθηκε ότι ο TMS συνδυαζόμενος με τη φυσικοθεραπεία μπορεί να προσφέρει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στον τομέα της αποκατάστασης.