| Περίληψη: | Αυτή η πτυχιακή εργασία ερευνά την σχέση ανάμεσα στη ταχύτητα και τη φυσικότητας της ομιλίας. Πιο συγκεκριμένα εξετάζουμε α) την ικανότητα τυπικών ηλικιωμένων ακροατών να διακρίνουν τον πιο αργό ρυθμό σε ένα αντιληπτικό πείραμα που παρουσιάζονται ζεύγη προτάσεων, τα οποία παράγονται με διαφορετική ταχύτητα, και β) ποιος ρυθμός θεωρείται από τους ακροατές πιο φυσικός. Θέλουμε να διερευνήσουμε πως επιδρά η μεταβολή της ταχύτητας στην φυσικότητα της ομιλίας και πως επηρεάζει αυτή τη σχέση η ηλικία του ομιλητή. Οι συμμετέχοντες της έρευνας αποτελούνται από 10 ηλικιωμένους ακροατές άνω των 70 ετών. Οι ομιλητές που παρήγαγαν τις προτάσεις του πειράματος ήταν 8, οι μισοί ανήκαν σε νεαρή ηλικιακή ομάδα, όπου οι 2 ήταν άντρες και οι 2 γυναίκες και οι υπόλοιποι ανήκαν σε ηλικιωμένη ηλικιακή ομάδα καθώς επίσης ήταν 2 άντρες και 2 γυναίκες. Οι ομιλητές παρήγαγαν προτάσεις στους ρυθμούς: αργά, κανονικά και γρήγορα. Στη συνέχεια διαμορφώθηκαν ζεύγη προτάσεων στα οποία οι ακροατές καλούνταν να επιλέξουν τον πιο αργό και πιο φυσικό ρυθμό. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι τυπικοί ηλικιωμένοι ακροατές μπορούν να διαχωρίσουν τον κανονικό από τον αργό ρυθμό, όμως δυσκολεύονται περισσότερο στο διαχωρισμό του γρήγορου από τον κανονικό ρυθμό ομιλίας. Η απόδοσή τους ήταν καλύτερη όταν παρήγαγαν τις προτάσεις του αντιληπτικού πειράματος οι νέοι ομιλητές. Όσον αφορά στην κρίση φυσικότητας, οι ακροατές έκριναν σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό τον γρήγορο ρυθμό ως το ίδιο φυσικό με τον κανονικό, σε σχέση με τον αργό ρυθμό ομιλίας.
|
|---|
