Μελέτη των διερμηνευτών (scripting languages) που χρησιμοποιούνται στο παγκόσμιο ιστό, το διαδίκτυο, την εικονική πραγματικότητα και σε σχετικές τεχνολογίες και ανάπτυξη πιλοτικού συστήματος δικτυοκεντρικού διερμηνευτή

Τα σύγχρονα υπολογιστικά περιβάλλοντα χαρακτηρίζονται από έντονη χρήση διερμηνευτών (scripting languages). Μεταξύ άλλων, διερμηνευτές χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση συστήματων (bash, powershell, msi), την αυτοματοποίηση διαδικασιών σε εφαρμογές (Microsoft Office, Alias Maya, Sonar, AutoCad), τη...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ψιστάκης, Ιωσήφ
Άλλοι συγγραφείς: Πολυχρονόπουλος, Ελευθέριος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2010
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/handle/10889/2626
Περιγραφή
Περίληψη:Τα σύγχρονα υπολογιστικά περιβάλλοντα χαρακτηρίζονται από έντονη χρήση διερμηνευτών (scripting languages). Μεταξύ άλλων, διερμηνευτές χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση συστήματων (bash, powershell, msi), την αυτοματοποίηση διαδικασιών σε εφαρμογές (Microsoft Office, Alias Maya, Sonar, AutoCad), τη δημιουργία ψηφιακών παιχνιδιών (UnrealScript, LUA) αλλά και για την ανάπτυξη εφαρμογών για τον Παγκόσμιο Ιστό. Ειδικά για τη περίπτωση του Διαδικτύου, φαίνεται ότι η εξέλιξη του Παγκόσμιου Ιστού είναι συνυφασμένη με την παράλληλη εξέλιξη των διερμηνευτών: νέες γλώσσες δημιουργούνται ώστε να υποστηρίξουν νέες τεχνολογίες. Σήμερα, πολλές ετερογενείς τεχνολογίες αλληλεπιδρούν ώστε εξυπηρετητής και φυλλομετρητής να παράγουν και να παρουσιάσουν διαδραστικό περιεχόμενο στο χρήστη. Από τη μεριά του εξυπηρετητή, χρησιμοποιούνται γλώσσες όπως οι Php, Jsp και Asp.Net. Το περιεχόμενο που παράγεται παρουσιάζεται στο χρήστη με τη χρήση γλωσσών όπως οι html, Javascript και Actionscript. Οι διερμηνευτές γίνονται όλο και πιο διαδεδομένοι, καθώς προσφέρουν ευελιξία στην ανάπτυξη του κώδικα, ανεξαρτησία από την υπολογιστική αρχιτεκτονική και μειωμένους χρόνους ανάπτυξης, αφού δεν απαιτείται μεταγλώττιση ενώ το συντακτικό είναι απλο¬ποιημένο. Για τη βελτίωση της απόδοσης, οι σύγχρονοι διερμηνευτές χρησιμοποιούν Just-in-time compilation τεχνικές: ουσιαστικά μετατρέπουν το πηγαίο κώδικα σε ενδιάμεσο κώδικα, άμεσα εκτελέσιμο από μια μηχανή εκτέλεσης (ιδεατή μηχανή). Αυτό δυσχεραίνει περαιτέρω το διαχωρισμό μεταξύ διερμηνευτή και μεταγλωττιστή. Λόγω των παραπάνω χαρακτηριστικών και κυρίως λόγω της ανεξαρτησίας τους από την αρχιτεκτονική, οι διερμηνευτές αποτελούν τη βάση για τη συντριπτική πλειοψηφία των Εφαρμογών Ιστού. Εντούτοις, καθώς η πολυπλοκότητα των διαδικτυακών εφαρμογών αυξάνεται, η χρήση των υπαρχόντων τεχνολογιών επιβραδύνει σημαντικά την ανάπτυξη: Για μια απλή δυναμική ιστοσελίδα απαιτείται η συγγραφή κώδικα σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες: Κάθε στοιχείο της εφαρμογής (βάση δεδομένων, εξυπηρετητής, πελάτης) προγραμματίζεται σε διαφορετικό γλωσσικό περιβάλλον. Ο προγραμματιστής καλείται να διαχειριστεί την επικοινωνία και αλληλεπίδραση των ετερογενών στοιχείων αυτών και να επιλύσει τυχόν ασυμβατότητες. Ένα μεγάλο μέρος του χρόνου ανάπτυξης μιας εφαρμογής καταναλώνεται στη διαχείριση αυτού του ετερογενούς συστήματος. Με την άφιξη νέων τεχνολογιών, όπως για παράδειγμα οι Ajax, Silverlight, JavaFX, η διαχείριση των εγγενών προβλημάτων του συστήματος αυτού δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο. Στα πλαίσια της εργασίας αυτής διερευνώνται οι κυριότερες σύγχρονες τεχνολογίες διερμηνευτών για ανάπτυξη εφαρμογών, με έμφαση στις τεχνολογίες Ιστού. Κάθε γλώσσα αναλύεται ξεχωριστά και σχολιάζονται οι ιδιαιτερότητες και τα ειδικά χαρακτηριστικά της. Παράλληλα εντοπίζονται τα εγγενή προβλήματα ασυμβατότητας που συναντώνται στο υπάρχον μοντέλο ανάπτυξης και παρουσιάζεται ένα εναλλακτικό, ενοποιημένο μοντέλο ανάπτυξης διαδικτυακών εφαρμογών, το οποίο ομαδοποιεί και απλοποιεί τις προγραμματιστικές διαδικασίες των συστημάτων πελάτη και εξυπηρετητή.