Μελέτη των μηχανισμών απόπτωσης του αμφιβληστροειδούς στην ενδοφθαλμίτιδα

Η λοιμώδης ενδοφθαλμίτιδα αποτελεί μια πολύ σοβαρή επιπλοκή μετά από εγχείρηση καταρράκτη, που προβληματίζει ιδαίτερα ως προς τη θεραπευτική προσπέλαση. Ο S. epidermidis αποτελεί το συχνότερο υπεύθυνο μικροοργανισμό που απομονώνεται στις περιπτώσεις μετεγχειρητικής ενδοφθαλμίτιδας. Σκοπός της με...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Βάντζου, Χρυσούλα
Άλλοι συγγραφείς: Φαρμακάκης, Νικόλαος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2010
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/handle/10889/2818
Περιγραφή
Περίληψη:Η λοιμώδης ενδοφθαλμίτιδα αποτελεί μια πολύ σοβαρή επιπλοκή μετά από εγχείρηση καταρράκτη, που προβληματίζει ιδαίτερα ως προς τη θεραπευτική προσπέλαση. Ο S. epidermidis αποτελεί το συχνότερο υπεύθυνο μικροοργανισμό που απομονώνεται στις περιπτώσεις μετεγχειρητικής ενδοφθαλμίτιδας. Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της έκφρασης των προφλεγμονωδών κυτταροκινών TNF-α, IL-1β και IFN-γ, καθώς και του ρόλου της απόπτωσης και των ρυθμιστών της Bcl-2, Bax και Fas σε πειραματική ενδοφθαλμίτιδα από S. epidermidis. Προκλήθηκε πειραματική ενδοφθαλμίτιδα στον ένα οφθαλμό σε 48 αρσενικούς αρουραίους Lewis με ενδοϋαλοειδική ένεση (25 μL) 7.000 ζώντων μικροοργα- νισμών S. epidermidis, στελέχους ATCC 35983 το οποίο παράγει εξωκυττάρια βλεννώδη στιβάδα (Slime) (πειραματική ομάδα). Στην ομάδα ελέγχου έγινε ενδοϋαλοειδική ένεση αποστειρωμένου φυσιολογικού ορού. Οι οφθαλμοί σταδιο- ποιήθηκαν καθημερινά για σημεία κλινικής φλεγμονής και εξορύχθηκαν κατά ομά- δες στις 6, 12, 24, 48, 72, και 168 ώρες μετά την ένεση. Έγινε λήψη του υαλοειδούς, στο οποίο μετρήθηκαν οι τίτλοι των κυτταροκινών TNF-α, IL-1β και IFN-γ με ELISA. Μετά από χειρουργική εξαίρεση, δείγματα αμφιβληστροειδικού ιστού σταθεροποιήθηκαν σε ουδέτερη φορμαλίνη 10% και τομές παραφίνης υποβλήθηκαν σε μέθοδο στρεπταβιδίνης-βιοτίνης-υπεροξειδάσης για την ανίχνευση των Bcl-2, Bax και Fas, καθώς και σε in situ υβριδισμό (μέθοδος TUNEL) για την ανίχνευση αποπτωτικών κυττάρων. Τα αποτελέσματα της χρώσης εκφράστηκαν σε μορφομε- τρική ανάλυση και από την αναλογία αποπτωτικών σωμάτων υπολογίστηκε ο δεί- κτης απόπτωσης. Στην πειραματική ομάδα, η κλινική φλεγμονή ήταν μέγιστη 24 ώρες μετά την ένεση και σχεδόν εξαλείφθηκε έως την έβδομη μέρα. Αυξημένα επίπεδα TNF-α, IL-1β και IFN-γ μετρήθηκαν στο υαλοειδές της πειραματικής ομάδας, με μέγιστα επίπεδα στις 12 ώρες για τις TNF-α και IL-1β και στις 48 ώρες για την IFN-γ. Ο δείκτης απόπτωσης παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντικά υψηλότερος στην πειραματική ομάδα σε σχέση με την ομάδα ελέγχου σε όλους τους τύπους κυττάρων του αμφιβληστροειδούς. Η Bcl-2 δεν εκφράστηκε, ενώ η έκφραση των Bax και Fas εμφάνισε παρόμοια διακύμανση με αυτή του δείκτη απόπτωσης, συσχετιζόμενη θετικά με αυτόν. Η μελέτη αυτή καταδεικνύει ότι η πειραματική ενδοφθαλμίτιδα από S. epidermidis επάγει την έκφραση των κυτταροκινών TNF-α, IL-1β και IFN-γ στο υαλοειδές σε στενή χρονική συσχέτιση με το επίπεδο φλεγμονής. Δείχνει επίσης ενεργοποίηση της αποπτωτικής διαδικασίας μέσω των συστημάτων Bax και Fas, με μέγιστη έκφραση σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την κορύφωση της φλεγμο- νώδους διεργασίας.