Περίληψη: | Η περιοχή μελέτης ανήκει στη ΒΔ Πελοπόννησο, εκτείνεται στο βόρειο τμήμα του νομού Ηλείας και στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Αχαΐας, χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση υπόθερμων θερμομεταλλικών πηγών, καταλαμβάνει έκταση περίπου 1500 Km2 και αναπτύσσεται σε διεύθυνση Α-Δ από τον Ερύμανθο ως τις δυτικές ακτές. Η περιοχή μελέτης οριοθετήθηκε με κύριο κριτήριο τη γεωλογική δομή και τη νεοτεκτονική εξέλιξη της ΒΔ Πελοποννήσου αλλά και τις υδρογεωλογικές συνθήκες, προκειμένου να ερευνηθεί η προέλευση της θερμομεταλλικής υδροφορίας της πηγής των Λουτρών Κυλλήνης καθώς και η σχέση της με τις υπόλοιπες θερμομεταλλικές εμφανίσεις της περιοχής μελέτης.
Η αναζήτηση της ζώνης τροφοδοσίας της θερμομεταλλικής πηγής Κυλλήνης προέκυψε από την γεωλογική – υδρογεωλογική έρευνα στην περιοχή Λουτρών Κυλλήνης, σε συνδυασμό με τα στοιχεία υφιστάμενων μελετών, από όπου προκύπτει: 1) η σχέση του νερού της πηγής Κυλλήνης, μετεωρικής προέλευσης, με τους βαθύτερους υδροφορείς μέσω των ενεργών νεοδιαπειρικών ρηγμάτων, η δε ανάπτυξη της θερμομεταλλικής υδροφορίας εντοπίζεται σε μία ζώνη με γενική διεύθυνση Α-Δ, 2) η παροχή, η θερμοκρασία και η μεταλλικότητα της πηγής παρουσιάζει διαχρονικά σταθερότητα και το θερμό θειούχο νερό δημιουργείται εντός ασβεστολιθικών πετρωμάτων, που βρίσκονται σε μεγαλύτερες αποστάσεις σε σχέση με αυτά της περιοχής Κάστρου Κυλλήνης.
Από τη γεωλογική, τεκτονική και υδρογεωλογική διερεύνηση της περιοχής μελέτης προκύπτει: 1) η δυνατότητα τόσο της κατακόρυφης όσο και της οριζόντιας σε βάθος κίνησης του νερού μέσω του σύνθετου τεκτονικού ιστού της περιοχής, 2) η από το κεντρικό τμήμα της μεταλπικής λεκάνης πιθανή επικοινωνία των θερμομεταλλικών νερών μέσα από τις ζώνες των ρηγμάτων της περιοχής και 3) η πιθανή τροφοδοσία αυτών από το καρστικό σύστημα των ανθρακικών σχηματισμών του Ερύμανθου.
Από την υδροχημική – ισοτοπική έρευνα των νερών του δικτύου δειγματοληψίας που περιελάμβανε νερά πηγών και γεωτρήσεων τόσο γλυκού νερού όσο και θερμομεταλλικού, με διασπορά στην έκταση της περιοχής μελέτης, μελετήθηκε ο υδροχημικός χαρακτήρας των υπόγειων νερών και η ισοτοπική τους σύσταση. Συσχετίζοντας τις γεωλογικές – υδρογεωλογικές συνθήκες των εμφανίσεων της θερμομεταλλικής υδροφορίας στη περιοχή μελέτης με τα υδροχημικά τους χαρακτηριστικά (δηλαδή τους υδροχημικούς δείκτες, τη χημική ταξινόμηση, το χαρακτηρισμό του τύπου των νερών), σε συνάρτηση με την ισοτοπική τους σύσταση, επιβεβαιώνεται η κοινή προέλευση των γεωθερμικών ρευστών των διαφορετικών πηγών καθώς και η συμμετοχή του νερού των καρστικών υδροφορέων της ζώνης Πίνδου στη τροφοδοσία τους. Οι διαφορές που παρατηρούνται ωστόσο στη σύσταση στο σημείο εκροής (δηλαδή διαφορετική θερμοκρασία και αλατότητα, διαφορά στην παροχή, καθώς και μικρές διαφορές σε συγκεντρώσεις ιόντων), μαρτυρούν τη διαφορετική πορεία του γεωθερμικού ρευστού από το γεωθερμικό ταμιευτήρα ως την επιφάνεια.
|