Η επίδραση του ενδοειδικού ανταγωνισμού στη φαινοτυπική πλαστικότητα του zebrafish, Danio rerio (Hamilton, 1822)

• Κύριος συγγραφέας: Γεωργίου, Αναστασία
• Άλλοι συγγραφείς: Φλύτζανης, Κωνσταντίνος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2010
• Θέματα: Ενδοειδικός ανταγωνισμός; Φαινοτυπική πλαστικότητα; Επιθετικότητα; Intraspecfic competition; Phenotypic plasticity; Aggression; Zebrafish; 597.138

Σκοπός της εργασίας ήταν να μελετήσει την επίδραση του ενδοειδικού ανταγωνισμού, κατά τη διάρκεια της μεταμόρφωσης, στο ρυθμό αύξησης, στην αναλογία φύλου και στο σχήμα του σώματος του zebrafish. Εφαρμόσθηκαν 4 πειραματικές συνθήκες σε τρεις επαναλήψεις. Οι πειραματικοί πληθυσμοί αποτελούνταν από 200 άτομα μήκους 5,6–6,5 mm FL («αμυνόμενα», ηλικίας 15 ημερών μετά τη γονιμοποίηση, dpf), τα οποία ήταν υποκείμενα στην επιθετική συμπεριφορά κανενός, ενός, τριών ή πέντε ατόμων με μέσο FL 12,6-13,3 mm FL («επιτιθέμενα», ηλικίας 30 dpf). Κάθε πειραματικός πληθυσμός βιντεοσκοπείτο δυο φορές την εβδομάδα (λήψη διάρκειας 15 λεπτών, 2 ώρες μετά το τάισμα). Τριάντα ημέρες μετά την έναρξη των πειραμάτων (50 dpf για τα «αμυνόμενα άτομα») τα «επιτιθέμενα» άτομα απομακρύνθηκαν από τους πειραματικούς πληθυσμούς. Η εκτροφή των «αμυνόμενων» ατόμων συνεχίστηκε μέχρι την ενηλικίωσή τους (150-190 dpf). Η ανάλυση των βιντεοσκοπήσεων έδειξε ότι ο αριθμός των «επιτιθέμενων» ατόμων σε κάθε ενυδρείο επηρέασε σημαντικά τον αριθμό των επιθέσεων που δέχονταν τα «αμυνόμενα» άτομα (p<0,05, Kruskall-Wallis), αλλά μόνο στην οντογενετική περίοδο των 9,5-12,5 mm FL. Η ένταση της επιθετικότητας επηρέασε σημαντικά το ρυθμό αύξησης των «αμυνόμενων» ατόμων, όπως αυτός εκφράστηκε από το FL στην ηλικία των 50 dpf (p<0,05, ANOVA). Ως προς την αναλογία φύλου, τα αποτελέσματα δεν έδειξαν κάποια σημαντική επίδραση (p>0,05, G-test) του εξεταζόμενου παράγοντα. Τέλος, αναφορικά με το σχήμα του σώματος των ενήλικων «αμυνόμενων» ατόμων, τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική επίδραση της έντασης της επιθετικότητας (p<0,05, MANOVA). Η γεωμετρική μορφομετρική ανάλυση έδειξε σημαντικές διαφορές στο σχήμα σώματος των θηλυκών μεταξύ των συνθηκών με το ένα «επιτιθέμενο» άτομο και αυτών με τα τρία και πέντε. Στα αρσενικά σημαντικές διαφορές παρατηρήθηκαν ανάμεσα στις συνθήκες με το ένα και τρία «επιτιθέμενα» άτομα. Τα πιο σημαντικά landmarks τα οποία συνέβαλαν στη μεταβολή τους σχήματος ήταν το πρόσθιο άκρο της βάσης του κοιλιακού πτερυγίου για τα θηλυκά, ενώ για τα αρσενικά το πρόσθιο άκρο της βάσης του κοιλιακού πτερυγίου και το κάτω άκρο του βραγχιακού επικαλύμματος. Στην παρούσα εργασία, για πρώτη φορά δείχθηκε η επίδραση της ενδοειδικής επιθετικότητας κατά τη φάση της μεταμόρφωσης, στο σχήμα του σώματος των ενήλικων ψαριών.