| Περίληψη: | Το πολλαπλούν μυέλωμα είναι μια νεοπλασία η οποία, έως και σήμερα, παραμένει ανίατη. Στο ΠΜ, το ανοσοποιητικό σύστημα δε κατορθώνει να καταστρέψει τα κακοήθη πλασμοκύτταρα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι τα κύτταρα του όγκου παίζουν ενεργό ρόλο σε αυτό. Στην παρούσα διατριβή, ελέγξαμε ποικίλλες μυελωματικές σειρές σχετικά με την έκφραση των προ- και αντι-αποπτωτικών γονιδίων. Βρήκαμε ότι τα μυελωματικά κύτταρα εκφράζουν έναν μη φυσιολογικό φαινότυπο (fas high/bcl low). Μελετώντας τα κύτταρα του μυελού των οστών ενός ασθενούς με ΠΜ τύπου IgG/k σταδίου ΙΙΙΑ, διαπιστώσαμε ότι αυτά τα κύτταρα εξέφραζαν τα γονίδια granzyme B και perforin, τα οποία υπό κανονικές συνθήκες εκφράζονται μόνο από τα κυτταροτοξικά Τ λεμφοκύτταρα (CTLs) και τα φυσικά φονικά κύτταρα (ΝΚ). Προτείνουμε ότι πιθανόν το παραπάνω γεγονός αποτελεί έναν επιπλέον αμυντικό μηχανισμό των κυττάρων του όγκου εναντίον των CTLs και ΝΚ κυττάρων. Συγκεκριμένα υποθέτουμε ότι τα κύτταρα του όγκου προσελκύουν τα CTLs και τα ΝΚ κύτταρα και τα καταστρέφουν με τη διαδικασία της κυτταρόλυσης. Τα διφωσφονικά οξέα χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία του ΠΜ, ενώ η θαλιδομίδη χρησιμοποιείται σήμερα για τη θεραπεία πολλών τύπων ΠΜ. Μελετήσαμε την επίδραση της θαλιδομίδης, του ζολεδρονικού οξέος και το συνδυασμό τους στην επιβίωση των μυελωματικών κυττάρων. Βρήκαμε ένα συνεργιστικό αποτέλεσμα των δύο αυτών ουσιών. Όταν η θαλιδομίδη συγχοηγηθεί με το ζολεδρονικό οξύ σε ελάχιστους μη δραστικούς μηχανισμούς, μειώνει την τοξική επίδραση 50% του τελευταίου 3-4 φορές.
|
|---|
