| Περίληψη: | Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή αναλύει δύο βασικά είδη αλληλουχιών [Ονομ(ατικό)+Ονομ(ατικό)] στις Αλταϊκές γλώσσες: 1) Απλές αλληλουχίες [ονομ.+ονομ.] και 2) αλληλουχίες [ονομ.+ονομ.] με συγκεκριμένη κατάληξη (θεωρείται ότι η συγκεκριμένη κατάληξη προέρχεται από τη γενική/κτητική του Γ’ ενικού) που ανάλογα με τη γλώσσα/γλωσσική υποομάδα μπορεί να εμφανιστεί είτε στο τέλος της αλληλουχίας, είτε ανάμεσα στα δύο συστατικά. Και τα δύο είδη αλληλουχιών ονομάζονται, λανθασμένα, ‘σύνθετα’ στη βιβλιογραφία. Ως προς την πρώτη κατηγορία αλληλουχιών ([ονομ.+ονομ.]), υποστηρίζω ότι όλες οι αλληλουχίες αυτές δεν είναι σύνθετα. Το λανθασμένο γεγονός ότι αυτές οι αλληλουχίες ονομάζονται σύνθετα είναι το αποτέλεσμα ενός ευρύτερου λάθους: ότι όλες οι αναλύσεις αποδέχονταν κατηγορηματικώς ότι στις Αλταϊκές γλώσσες υπάρχουν δύο διαφορετικές λεξικές κατηγορίες, ουσιαστικά και επίθετα. Υποστηρίζω ότι σε αυτές τις γλώσσες αντί για δύο ξεχωριστές λεξικές κατηγορίες, υπάρχει μόνο μια κατηγορία η οποία είναι η κατηγορία των ονοματικών. Τα μέλη αυτής της κατηγορίας παρουσιάζουν λιγότερα ή περισσότερα επιθετικά ή ουσιαστικά χαρακτηριστικά. Ακολούθως, υποστηρίζω ότι αυτές οι αλληλουχίες [ονομ.+ονομ.] πρέπει να ταξινομηθούν σε ένα συνεχές ως σύνθετα, δομήσεις και φράσεις οι οποίες διαφέρουν ως προς το πως συμπεριφέρονται σε κάποια συγκεκριμένα μορφοσυντακτικά κριτήρια. Ως προς τη δεύτερη κατηγορία αλληλουχιών ([ονομ.(-κατάληξη)+ονομ.(-κατάληξη)]), υποστηρίζω ότι η σωστή φύση των αλληλουχιών αυτών μπορεί να αποκαλυφθεί αν αναλυθούν ως Αναφορικά-δομήματα και Τροποποιητικά-δομήματα. Επίσης υποστηρίζω ότι αυτές οι αλληλουχίες είναι είτε σύνθετα, είτε δομήσεις, είτε φράσεις. Οι γλωσσικές υποομάδες (οι Τουρκικές, οι Μογγολικές, οι (Μαντσού-)Τούγγουζ γλώσσες) διαφοροποιούνται ως προς το σε ποιο είδους δομημάτων (Αναφορικά ή Τροποποιητικά) εμφανίζονται οι φράσεις, οι δομήσεις και τα σύνθετα. Τα αποτελέσματα της εργασίας έχουν επιπτώσεις τόσο για τη Αλταϊκή θεωρία, όσο και για την διεπαφή ανάμεσα στη σύνταξη και τη μορφολογία.
|
|---|
