| Περίληψη: | Στην εργασία αυτή προσπαθούμε να προσεγγίσουμε την περίοδο της Ιταλικής Κατοχής στα Επτάνησα, από τον Απρίλιο του 1941 ως το Σεπτέμβριο του 1943,όχι από τη συνήθη πλευρά των στρατιωτικών και πολιτικών γεγονότων, αλλά από τη σκοπιά της καθημερινής ζωής στα νησιά και τον τρόπο που οι αρχές κατοχής προσπάθησαν να εφαρμόσουν το σχέδιό τους για την προσάρτηση των νησιών στην Ιταλική επικράτεια.Συγκεκριμένα επικεντρωθήκαμε στο προπαγανδιστικό πλαίσιο εντός του οποίου κινήθηκαν οι αρχές, επιθυμώντας να αφελληνίσουν τις συνειδήσεις των κατοίκων, άλλοτε μέσω της πειθούς και άλλοτε μέσω της βίας και της καταπίεσης. Η εργασία χωρίζεται σε 4 ενότητες: η πρώτη περιλαμβάνει το θεωρητικό πλαίσιο, τα μεθοδολογικά και ερευνητικά ζητήματα και τους εννοιολογικούς προσδιορισμούς. Η δεύτερη ενότητα καταγράφει το ιστορικό πλαίσιο πριν από την ιταλική κατάληψη των Επτανήσων και αφορά γεγονότα του Μεσοπολέμου στη Ευρώπη και την Ελλάδα, τα οποία προετοίμασαν το Β΄Π Π και ανέδειξαν το Φασισμό, ο οποίος επρόκειτο να εμπλέξει πολεμικά, στα ιμπεριαλιστικά του σχέδια, ολόκληρη σχεδόν την ανθρωπότητα. Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει τα αντιστασιακά κινήματα των πολιτών και τις περιπτώσεις συνεργασίας Ελλήνων με τον κατακτητή. Η τέταρτη ενότητα περιλαμβάνει τα αποτελέσματα της έρευνας που διενεργήθηκε σε πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές, τα καθαυτό ιστορικά δεδομένα και την εξαγωγή των συμπερασμάτων μας. Ακολουθεί η καταγραφή της σχετικής βιβλιογραφίας, ελληνόγλωσσης και ξενόγλωσσης. Ειδικότερα μελετήσαμε τα τεκμήρια που απηχούσαν την προπαγανδιστική πολιτική των Ιταλών, επικεντρώνοντας περισσότερο στο θέμα της αγωγής των νέων, η οποία εξετάστηκε και με τη στενή έννοια του εκπαιδευτικού συστήματος και με την ευρύτερη της διαπαιδαγώγησης. Ανακαλύψαμε ότι στη βάση της της πολιτικής των Ιταλών βρίσκεται το ιδεολόγημα της ιστορικής συνέχειας της παρουσίας τους στα Επτάνησα, το οποίο εξυπηρετούσε εξαρχής τη σκοπιμότητα της διαμόρφωσης μιας ανθελληνικής εθνικής συνείδησης, αρχικά στους νέους και κατόπιν σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Οι αναφορές στο παρελθόν και η προβολή ενός καλύτερου μέλλοντος, σε επίπεδο ατομικό και συλλογικό, αποτέλεσαν τα κύρια μέρη της τακτικής τους. Η μετάδοση της επιλεκτικά ιεραρχημένης και κατάλληλα διαμορφωμένης γνώσης από τους εκπαιδευτικούς - υποστηρικτές του φασισμού- θα μπορούσε να φέρει εις πέρας το σχέδιο των αρχών.Όλα αυτά σε συνδυασμό με το στραγγαλισμό της οικονομίας των νησιών και την τελεία εξαθλίωση του πληθυσμού,ο οποίος θα έπρεπε να εμπιστευτεί το πατερναλιστικό κράτος πρόνοιας των Ιταλών Φασιστών, προκειμένου να επιβιώσει.
|
|---|
