| Περίληψη: | Η δημιουργία καλλιτεχνικού έργου και η άρθρωση επιστημονικού λόγου αποτελούν φαινόμενα μιας μακράς εξελικτικής διαδικασίας, όχι άσχετης με τη βιολογική, διανοητική και κοινωνική ωρίμανση του ανθρώπινου είδους. Η γνωστική διάσταση επιστήμης και τέχνης αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους λόγους που καθιστά δυνατή την ιδιαίτερη επικοινωνία που τα δύο πεδία αναπτύσσουν μεταξύ τους. Η γνώση, ως θεμελιακό δομικό στοιχείο τους, συμβάλλει στην ευρύτερη αλληλεπίδρασή τους, αλλά και στη δυνατότητά τους να είναι συμπαραγωγοί και συνδιαμορφωτές κοινών δημιουργιών. Επιπλέον ερμηνεύει τη δυνατότητά τους να συμπράττουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η διαθεματική προσέγγιση της γνώσης παρέχει μια σημαντική ευκαιρία για συνεργασία των δύο πεδίων και την προώθηση μιας ολιστικής εκδοχής της, που οδηγεί στη συγκρότηση από τον/την μαθητή/μαθήτρια μιας προσωπικής θεώρησης για τον κόσμο και τα φαινόμενά του. Στη σχολική πρακτική ωστόσο η τέχνη υποβαθμίζεται και συχνά χρησιμοποιείται ως εργαλείο προώθησης των στόχων που θέτει η επιστήμη, με συνέπεια τη μη ισόρροπη συμμετοχή των δύο περιοχών κατά την διδακτική πράξη και την άρση εν τέλει της αυθεντικής διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης.
|
|---|
