Διαχείριση των υδατικών πόρων στην περιοχή της δημοτικής ενότητας (πρώην δήμου) Μεσσάτιδος στα πλαίσια [sic] της εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας 2000/60

Η όλο και εντονότερη ανάπτυξη των συστημάτων υδατικών πόρων σε παγκόσμια κλίμακα, ταυτόχρονα με τα συνεχώς αυξανόμενα ελλείμματα λόγω της μεγάλης αύξησης της κατανάλωσης σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της ποιότητας, έχει κάνει επιτακτική την ανάγκη για την εφαρμογή ολοκληρωμένων μεθόδων σχεδιασμού κ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Κωτσόπουλος, Χρήστος
Άλλοι συγγραφείς: Γεωργιάδης, Θεόδωρος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2011
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/handle/10889/4486
Περιγραφή
Περίληψη:Η όλο και εντονότερη ανάπτυξη των συστημάτων υδατικών πόρων σε παγκόσμια κλίμακα, ταυτόχρονα με τα συνεχώς αυξανόμενα ελλείμματα λόγω της μεγάλης αύξησης της κατανάλωσης σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της ποιότητας, έχει κάνει επιτακτική την ανάγκη για την εφαρμογή ολοκληρωμένων μεθόδων σχεδιασμού και διαχείρισης των υδατικών πόρων. Για το λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση με διαδοχικές Κοινοτικές αποφάσεις, κατέληξε στην έκδοση και ψήφιση της Οδηγίας Πλαίσιο για τα νερά 2000/60, που αποτελεί το πλαίσιο εφαρμογής μέτρων, για την προστασία όλων των υδατικών συστημάτων της Κοινότητας. Απώτερος στόχος και σκοπός της Οδηγίας είναι να διασφαλιστεί η αειφόρος χρήση του νερού, για την καλή οικολογική κατάσταση στη Κοινότητα. Πρόκειται για μια οδηγία σταθμό καθώς εισάγει μια νέα πολιτική πρακτική και νομοθεσία και καθιερώνει την ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων. Το 2015, αποτελεί το χρονικό ορόσημο επίτευξης των στόχων της οδηγίας. Η Πολιτεία με το Νόμο 3199/2003 και το Π.Δ. 51/2007, προσάρμοσε την Ελληνική νομοθεσία στην Οδηγία πλαίσιο. Η ισχύουσα πλέον νομοθεσία στη χώρα μας, επιβάλει τη διασφάλιση της αειφορίας των νερών μέσω της ολοκληρωμένης διαχείρισης και προστασίας τους. Η κοινοτική οδηγία ορίζει πως η διαχείριση πρέπει να γίνεται στο επίπεδο της λεκάνης απορροής ποταμού, ενώ η ελληνική νομοθεσία, λόγω της γεωμορφολογίας της χώρας και των ιδιαίτερων συνθηκών ορίζει την διαχείριση στο επίπεδο των 14 υδατικών διαμερισμάτων της χώρας. Τα διαχειριστικά σχέδια των υδατικών διαμερισμάτων είναι στην διαδικασία της ολοκλήρωσής τους, γι΄ αυτό και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και συγκεκριμένα οι Δήμοι, που έχουν την ευθύνη της διαχείρισης των υδατικών πόρων της περιοχής τους, οφείλουν να προσανατολίσουν τις ενέργειές τους στις βασικές αρχές της κοινοτικής οδηγίας και να διευκολύνουν την εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης. Έτσι και στην περίπτωση της περιοχής του πρώην Δήμου Μεσσάτιδος, ενός Καποδιστριακού Δήμου της Αχαΐας (που μετά την εφαρμογή του νόμου «Καλλικράτη» αποτελεί Δημοτική Ενότητα του διευρυμένου Δήμου Πατρέων), μέσης έκτασης και πληθυσμού, όπου χρησιμοποιούνται αποκλειστικά υπόγειοι υδατικοί πόροι για την ύδρευση και τις άλλες χρήσεις που εξυπηρετούνται από το δίκτυο του Δήμου, ενώ τα επιφανειακά νερά χρησιμοποιούνται για την άρδευση όταν είναι διαθέσιμα, πρέπει να αλλάξει η φιλοσοφία της διαχείρισης του νερού και να προσανατολιστεί στις παρακάτω βασικές αρχές της κοινοτικής οδηγίας: • Ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων λαμβάνοντας υπ΄ όψη όλες τις υδρογεωλογικές, περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους. • Εφαρμογή σωστής πολιτικής τιμολόγησης του νερού με τελικό σκοπό «την ανάκτηση του κόστους ύδατος» • Αλλαγή της φιλοσοφίας της διαχείρισης από διαχείριση της προσφοράς να περάσουμε σε διαχείριση της ζήτησης. • Ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού στην διαχείριση των υδατικών πόρων Με τον τρόπο αυτό θα περάσουμε σε μια μορφή ολοκληρωμένης διαχείρισης με στόχο την αειφορία του υδάτινου συστήματος όπως ορίζει η κοινοτική οδηγία.