| Summary: | Στην παρούσα έρευνα μελετήθηκε το είδος των εκπαιδευτικών πρακτικών που προωθούνται σε σχολικά περιβάλλοντα ετερότητας και διερευνήθηκαν οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε αυτά. Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στη μελέτη περίπτωσης μιας σχολικής μονάδας τσιγγανοπαίδων που βρίσκεται εντός τσιγγάνικου καταυλισμού με αμιγώς τσιγγάνικο μαθητικό πληθυσμό. Η έρευνα, βασισμένη στο θεωρητικό πλαίσιο του Basil Bernstein, υλοποιήθηκε μέσα από σε βάθος συνεντεύξεις και παρατήρηση στο πεδίο. Βασικά ευρήματα αποτελούν τα εξής: α) οι εκπαιδευτικές πρακτικές που προωθούνται στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα χαρακτηρίζονται από ασθενή σύνορα ανάμεσα στην καθημερινή γνώση και τη σχολική γνώση, ευελιξία και προσαρμοστικότητα ως προς τον βηματισμό, τη χρονική διάταξη της γνώσης και την αξιολογική διαδικασία καθώς και πρακτικό προσανατολισμό της μαθησιακής διαδικασίας και β) οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σε αυτήν τη σχολική μονάδα εκφράζουν την ανάγκη να επιμορφωθούν σε ζητήματα που επικεντρώνονται σε βραχυπρόθεσμους στόχους που σχετίζονται με την καθημερινή διδακτική πράξη. Τέλος, η επίτευξη της διαχείρισης της ετερότητας αναδεικνύεται ως ζήτημα καίριο για την επιτυχή συγκρότηση της επαγγελματικής ταυτότητας των εκπαιδευτικών.
|
|---|
