Περίληψη: | Η ψηφιακή εποχή για πολλά ευρωπαϊκά αρχεία, βιβλιοθήκες και μουσεία δεν αποτελεί πλέον επιλογή, αλλά πραγματικότητα. Η μετατροπή του πολιτισμικού περιεχομένου όλων των ειδών σε bits και bytes ανοίγει νέους ορίζοντες στην προσέγγιση παραδοσιακού και νέου κοινού, προσφέροντας πρόσβαση σε πολιτισμικές πηγές με τρόπους ασύλληπτους δεκαετίες πριν. Επίσης, οι ανάγκες για αποτελεσματική και εύκολη πρόσβαση σε γεωγραφικές πληροφορίες έχουν αυξηθεί θεαματικά τα τελευταία χρόνια λόγω του αυξανόμενου πλήθους εφαρμογών που χρησιμοποιούν χωρικά δεδομένα, της γενικότερης πολιτικής για ελευθερία πρόσβασης σε πληροφορίες, και της τεχνολογικής εξέλιξης που έχει επιβάλλει νέα φιλοσοφία και νέες δυνατότητες στην πρόσβαση και συσχέτιση δεδομένων. Για να εξυπηρετηθούν αποτελεσματικά οι ανάγκες αυτές, απαιτείται μια ευρεία λειτουργικότητα μεταξύ συστημάτων, δεδομένων και διαδικασιών, γνωστή ως διαλειτουργικότητα. Η διαλειτουργικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά την πρόσβαση σε πληροφορίες και τη μεταφορά τους, υλοποιείται μέσω της τυποποίησης τόσο της δομής και της σημασίας τους (content, representation, semantics), όσο και της μορφής μεταφοράς (format) μέσα από ένα σύνολο κανόνων που συνιστούν αυτό που ονομάζεται πρότυπο. Η απαίτηση των χρηστών για υιοθέτηση προτύπων εκτιμάται ότι θα είναι έντονη τα επόμενα χρόνια, ενώ η διαμόρφωση και καθιέρωση ενός τυποποιημένου τρόπου ανταλλαγής δεδομένων φαίνεται ότι είναι η μόνη που μπορεί να διαφυλάξει από απώλεια επενδύσεων σε ήδη παραχθέντα δεδομένα αλλά και εξοικονόμηση χιλιάδων ανθρωποωρών, που τώρα αναλίσκονται για τη διαμόρφωση κατά περίπτωση προγραμμάτων - μεταφραστών, για αντιμετώπιση άμεσων αναγκών. Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται στα διαφορετικά πρότυπα τυποποίησης της σημασίας της πληροφορίας, των μεταδεδομένων. Συγκεκριμένα στα μεταδεδομένα της πολιτισμικής και γεωγραφικής πληροφορίας. Αναφέρονται λοιπόν τα δημοφιλέστερα πρότυπα μεταδεδομένων πολιτιστικής και γεωγραφικής πληροφορίας, τα χαρακτηριστικά και η δομή τους καθώς και πραγματικές εφαρμογές τους.
|