| Περίληψη: | Εισαγωγή: Η κλινική πορεία της οξείας παγκρεατίτιδας (ΟΠ) αντανακλά την ένταση της φλεγμονώδους αντίδρασης και ταξινομείται σε ήπια ΟΠ (ΗΟΠ) και βαριά ΟΠ (ΒΟΠ). Η έκφραση του γονιδίου της χημειοτακτικής πρωτεΐνης των μονοκυττάρων (MCP-1) επηρεάζεται από έναν A/G πολυμορφισμό (-2518) με το G αλληλόμορφο να αυξάνει την παραγωγή της MCP-1. Παχύσαρκοι ασθενείς εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο για επιπλοκές από ΟΠ. Το σύστημα APACHE-O έχει προταθεί ότι βελτιώνει την ακρίβεια του συστήματος APACHE-ΙΙ στην πρόγνωση της ανάπτυξης ΒΟΠ.
Στόχοι: 1) Να διευκρινίσουμε αν ο πολυμορφισμός στο γονίδιο της MCP-1 στη θέση -2518 επηρεάζει την βαρύτητα της ΟΠ, 2) αν το σύστημα APACHE-O βελτιώνει την προγνωστική αξία του συστήματος APACHE-ΙΙ και 3) να διερευνήσουμε την υπόθεση ότι οι παχύσαρκοι ασθενείς βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για την ανάπτυξη ΒΟΠ λόγω της μεγαλύτερης φλεγμονώδους απόκρισης που παρουσιάζουν στην παγκρεατική προσβολή.
Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 102 ασθενείς με ΟΠ και 116 άτομα αποτέλεσαν την ομάδα των υγιών μαρτύρων. Ο A/G γονότυπος της MCP-1 ανιχνεύθηκε με την μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης και με προσδιορισμό της αλληλουχίας του DNA. Τα επίπεδα της MCP-1 στον ορό μετρήθηκαν με φθορίζουσα ανοσολογική μέθοδο. Υπολογίσθηκαν οι καμπύλες ROC των συστημάτων APACHE-II και APACHE-O. Η παχυσαρκία και άλλες κλινικές παράμετροι εκτιμήθηκαν ως παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ με τη χρήση ανάλυσης λογισμικής παλινδρόμησης. Συγκρίναμε τα επίπεδα των IL-6, MCP-1 και CRP στον ορό και των κριτηρίων του Ranson σε παχύσαρκους και μη-παχύσαρκους ασθενείς με ΟΠ.
Αποτελέσματα: 19 ασθενείς ανέπτυξαν ανεπάρκεια οργάνων και ταξινομήθηκαν ως ΒΟΠ. Οι ασθενείς με ΒΟΠ βρέθηκαν να έχουν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό του G αλληλομόρφου (86%) σε σχέση με τους ασθενείς με ΗΟΠ (46%) (p<0,007). Οι ασθενείς με ΒΟΠ είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα της MCP-1 στον ορό σε σχέση με τους ασθενείς με ΗΟΠ (p=0,002). Το 28% των ασθενών ήταν παχύσαρκοι (BMI >30). Τα συστήματα APACHE-O (AUC: 0,895) και APACHE-ΙΙ (AUC: 0,893) έδειξαν παρόμοια ακρίβεια στην πρόγνωση της ανάπτυξης ΒΟΠ. Η παχυσαρκία βρέθηκε να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ (OR: 2,8, p=0,048) και θνητότητας (OR: 11,2, p=0,022). Τα επίπεδα της CRP (p=0,0001) και τα κριτήρια Ranson (p=0,021) βρέθηκαν σημαντικά υψηλότερα στους παχύσαρκους ασθενείς. Τα επίπεδα των IL-6 και MCP-1 βρέθηκαν υψηλότερα στους παχύσαρκους ασθενείς, χωρίς όμως να είναι στατιστικώς σημαντικά.
Συμπεράσματα: Το -2518 G αλληλόμορφο της MCP-1 αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ. Τα επίπεδα της MCP-1 δείχνουν να αποτελούν ακριβή προγνωστικό δείκτη για την ανάπτυξη ΒΟΠ και θανάτου. Η παχυσαρκία αποτελεί επίσης ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ. Το σύστημα APACHE-O κατά την εισαγωγή των ασθενών δεν είναι πιο ακριβές από το σύστημα APACHE-ΙΙ. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας προτείνουν ότι η παχυσαρκία αυξάνει την βαρύτητα της ΟΠ λόγω της μεγαλύτερης ανοσολογικής απόκρισης στην παγκρεατική προσβολή.
|
|---|
