| Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η γενετική δομή και οι φυλογενετικές
σχέσεις είκοσι τριών πληθυσμών της A.boyeri που προέρχονταν από
λίμνες/λιμνοθάλασσες και θαλάσσιες περιοχές του ελλαδικού χώρου, καθώς
και ενός πληθυσμού από τη λίμνη Iznik της Τουρκίας. Πιο συγκεκριμένα,
προσδιορίστηκε μέρος της αλληλουχίας των μιτοχονδριακών γενετικών τόπων
της υπομονάδας I της κυτοχρωματικής οξειδάσης (COI), του βρόγχου εκτόπισης
(D-loop) και του κυτοχρώματος b (Cytb). Επιπλέον, προσδιορίστηκε η
αλληλουχία ενός πυρηνικού γενετικού τόπου, της ροδοψίνης (Rh).
Πραγματοποιήθηκε φυλογενετική ανάλυση των αλληλουχιών και
κατασκευάστηκαν φυλογενετικά δένδρα με τις μεθόδους της Σύνδεσης Γειτόνων
(NJ), Μέγιστης Φειδωλότητας (ΜΡ) και Μπεϊσιανής Συμπερασματολογίας (ΒΙ).
Παρά τη διαφορετική τοπολογία των δένδρων που προέκυψαν, γεγονός
που δεν κατέστησε εφικτό τον προσδιορισμό των φυλογενετικών σχέσεων μεταξύ
των υπό μελέτη πληθυσμών, η ύπαρξη τριών διαφορετικών τύπων πληθυσμών
διαπιστώθηκε τόσο από την ανεξάρτητη όσο και από τη συνδυασμένη ανάλυση
των αλληλουχιών. Ο πρώτος τύπος πληθυσμού, ο «λιμναίος», περιελάμβανε
τους πληθυσμούς από τις λίμνες/λιμνοθάλασσες καθώς και τους πληθυσμούς
από τις θαλάσσιες περιοχές της Καλύμνου, της Κύμης και των Ν. Μουδανιών. Ο
δεύτερος τύπος περιελάμβανε όλους τους θαλάσσιους πληθυσμούς (πρώτος
«θαλάσσιος» τύπος), με εξαίρεση του πληθυσμούς από την Πρέβεζα, την Εύβοια
και την Κω που συνιστούσαν τον τρίτο τύπο πληθυσμού (δεύτερος «θαλάσσιος»
τύπος). Επισημαίνεται ιδιαίτερα ότι ο πυρηνικός μοριακός δείκτης που
χρησιμοποιήθηκε έφερε αρκετή ποικιλότητα ώστε να επιβεβαιώσει τα
παραπάνω αποτελέσματα.
Οι «λιμναίοι» πληθυσμοί εμφάνισαν σαφές φυλογεωγραφικό πρότυπο,
διακρίνοντας τους πληθυσμούς του Αιγαίου και της Τουρκίας από τους
λιμναίους/λιμνοθαλάσσιους του Ιονίου Πελάγους. Επιπλέον, διαπιστώθηκε πως
ο πληθυσμός από τον Αμβρακικό διαφοροποιείται αρκετά από τους υπόλοιπους
«λιμναίους» πληθυσμούς, ενώ αξιοσημείωτη είναι και η συσχέτιση που βρέθηκε
ανάμεσα σε αυτόν τον πληθυσμό και πληθυσμών από την Αδριατική.
Όσον αφορά τους θαλάσσιους πληθυσμούς, κανένας από τους δύο
τύπους δεν εμφάνισε συγκεκριμένο φυλογεωγραφικό πρότυπο. Επιπλέον,
διαπιστώθηκε πως οι πληθυσμοί από την Πρέβεζα, την Εύβοια και την Κω
αντιστοιχούν στον εστιγμένο (punctuated) τύπο πληθυσμού, όπως έχει
περιγραφεί, ο οποίος δεν έχει έως σήμερα αναφερθεί στην ανατολική Μεσόγειο.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μας, τα μαύρα στίγματα κάτω από την
πλευρική γραμμή δεν μπορούν να αποτελέσουν διαγνωστικό στοιχείο για τη
διάκριση των δύο τύπων θαλάσσιων πληθυσμών (punctuated, nonpunctuated),
καθώς στον τύπο αυτό εντάσσονται άτομα που είτε φέρουν μαύρα
στίγματα είτε όχι, και το αντίστροφο.
Από τον πολλαπλασιασμό με τη μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης
πολυμεράσης (PCR) του μιτοχονδριακού τμήματος Cytb και τον προσδιορισμό
της αλληλουχίας του, διαπιστώθηκε η ύπαρξη μίας ένθεσης ανάμεσα στο tRNA
του γλουταμινικού οξέος και το Cytb. Η ένθεση αυτή είχε μέγεθος περίπου
200bp στα «λιμναία» άτομα και λίγο μικρότερο (~150bp) στα άτομα που
εμφάνισαν το πρότυπο punctuated (εστιγμένα) (Πρέβεζα, Εύβοια, Κως), ενώ
απουσίαζε από τους υπόλοιπους θαλάσσιους πληθυσμούς.
Βάσει των παρόντων αποτελεσμάτων και σε συνδυασμό με αντίστοιχα
αποτελέσματα προηγούμενων μελετών επιβεβαιώνεται η άποψη σύμφωνα με
την οποία η παρουσία ή απουσία της συγκεκριμένης ένθεσης μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ως διαγνωστικός χαρακτήρας για τη διάκριση των τριών
διαφορετικών τύπων πληθυσμών της A.boyeri.
|
|---|
