Γενική παρουσίαση της σήραγγας του Αιγίου : γεωτεχνική αξιολόγηση από την Χ.Θ. 85+728.57 έως Χ.Θ. 89+247.17

Η σήραγγα εντάσσεται στο τμήμα από Χ.Θ. 75+000 έως Χ.Θ. 90+000 της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Κορίνθου – Πατρών, η οποία είναι διπλής κατεύθυνσης και αναπτύσσεται στην ευρύτερη περιοχή της πόλεως του Αιγίου. Ειδικότερα, η υπόγεια χάραξη της νέας σιδηροδρομικής γραμμής διέρχεται αρχικά από την κατοι...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Μπαλτά, Ειρήνη
Άλλοι συγγραφείς: Κούκης, Γεώργιος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2012
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/4918
Περιγραφή
Περίληψη:Η σήραγγα εντάσσεται στο τμήμα από Χ.Θ. 75+000 έως Χ.Θ. 90+000 της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Κορίνθου – Πατρών, η οποία είναι διπλής κατεύθυνσης και αναπτύσσεται στην ευρύτερη περιοχή της πόλεως του Αιγίου. Ειδικότερα, η υπόγεια χάραξη της νέας σιδηροδρομικής γραμμής διέρχεται αρχικά από την κατοικημένη περιοχή “Κουλούρα” και παρακάμπτοντας την πόλη του Αιγίου καταλήγει στην περιοχή του εργοστασίου “Κουνινιώτης”. Το έργο αφορά την κατασκευή της υποδομής στο υποτμήμα από Χ.Θ. 85+ 605 έως Χ.Θ. 89+119,95 με την κατασκευή της σιδηροδρομικής σήραγγας του Αιγίου, συνολικού μήκους 3514 m περίπου, των τριών στοών διαφυγής αυτής, ενός μικρού αριθμού τεχνικών έργων στις περιοχές εισόδου και εξόδου της σήραγγας και των στοών διαφυγής.Επιπλέον στην ευρύτερη περιοχή του έργου έγινε η κατασκευή τμήματος της υποδομής της ανοικτής σιδηροδρομικής γραμμής,από την αρχή της εργολαβίας μέχρι το στόμιο εισόδου της σήραγγας Αιγίου, καθώς επίσης και κατασκευή παράπλευρου οδικού δικτύου, εξυπηρέτησης της σιδηροδρομικής γραμμής και αποκατάστασης της κυκλοφορίας. Χ.Θ. ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΜΗΚΟΣ(m) ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΞΟΔΟΣ 85+840.54 89+089.95 3249.41 Πίνακας1: Χαρακτηριστικά στοιχεία της σήραγγας. Κατά την προχώρηση της σήραγγας η οποία έγινε μέσα σε μεταλπικά ιζήματα του νεογενούς, συναντήθηκαν αμμοχάλικα,αμμώδη υλικά,αργιλοϊλυώδη υλικά και μικτές συνθήκες. Οι μικτές συνθήκες κατατάσσονται σαν ιδιαίτερη ενότητα και αντιμετωπίσθηκαν λόγω των συχνών εναλλαγών, του μειωμένου πάχους και της δυσμενούς κλίσης των στρωμάτων κατά την κατεύθυνση ανατολικά – δυτικά, ως «μειωμένης μηχανικής αντοχής» υλικά.Λόγω της φύσης των υλικών ήταν απαραίτητη η χρήση δοκών προπορείας, και όλων των μέσων προσωρινής αντιστήριξης (πλαίσια, εκτοξευόμενο σκυρόδεμα, αγκύρια, πλέγμα) και στα σημεία που υπήρξε αυξημένη υδροφορία, έγινε χρήση μεμβρανών και συστηματικές αποστραγγιστικές οπές.Η εκσκαψιμότητα τους ήταν εύκολη με συνήθη μηχανικά μέσα.