Πειραματική πρόκληση νεοαγγείωσης του κερατοειδούς

Εισαγωγή: η οφθαλμική νεοαγγείωση αποτελεί την πρωταρχική αιτία τύφλωσης για μεγάλο εύρος ασθενειών του οφθαλμού. Ο ακριβής υποκείμενος παθογενετικός μηχανισμός της οφθαλμικής νεοαγγείωσης δεν είναι ακόμη απόλυτα κατανοητός αλλά θεωρείται, ότι η διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ αγγειογενετικών και α...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Βασιλάκης, Παναγιώτης
Άλλοι συγγραφείς: Γαρταγάνης, Σωτήριος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2012
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/5017
Περιγραφή
Περίληψη:Εισαγωγή: η οφθαλμική νεοαγγείωση αποτελεί την πρωταρχική αιτία τύφλωσης για μεγάλο εύρος ασθενειών του οφθαλμού. Ο ακριβής υποκείμενος παθογενετικός μηχανισμός της οφθαλμικής νεοαγγείωσης δεν είναι ακόμη απόλυτα κατανοητός αλλά θεωρείται, ότι η διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ αγγειογενετικών και αντί-αγγειογενετικών παραγόντων ευθύνεται, κυρίως για την επαγωγή αγγειογένεσης. Η παρστατίνη είναι ένα πεπτίδιο 41 αμινοξέων που ελευθερώνεται μετά την πρωτεολυτική ενεργοποίηση του PAR1 υποδοχέα και περιέχει μια έντονα υδρόφοβη και μια έντονα υδρόφιλη περιοχή (αλληλουχία αμινοξέων). Πρόσφατα, αποδείχθηκε ότι η παρστατίνη είναι ένας ισχυρός αναστολέας της αγγειογένεσης. Ο σκοπός αυτής της εργασίας ήταν η ανάπτυξη ενός μοντέλου νεοαγγείωσης κερατοειδούς, για την χρήση του στην εκτίμηση της επίδρασης της παρστατίνης στην φλεγμονή και τη νεοαγγείωση του κερατοειδούς και στην διερεύνηση του λειτουργικού ρόλου της δομής της στην νεοαγγείωση. Μέθοδος: για την επαγωγή της νεοαγγείωσης του κερατοειδούς σε Sprague–Dawley ποντίκια, έγινε έγκαυμα, με στειλεούς καλυμμένους 75% με διάλυμα νιτρικού αργύρου και 25% νιτρικού καλίου (κ.β.), στο κέντρο του κερατοειδούς για 4 δευτερόλεπτα. Η παρστατίνη και τα πεπτίδια με την υδρόφοβη και την υδρόφιλη περιοχή της παρστατίνης χορηγήθηκαν υπό τον επιπεφυκότα, αμέσως μετά το χημικό έγκαυμα. Η νεοαγγείωση του κερατοειδούς εκτιμήθηκε την 7η ημέρα μετά το έγκαυμα με τη χρήση ενός ημιαυτόματου προγράμματος που αναπτύχθηκε σε MATLAB 7.5. Η πυκνότητα των νεοαγγείων και η φλεγμονώδης διήθηση επίσης εκτιμήθηκε την 7η ημέρα μετά το έγκαυμα, με ιστοπαθολογική εξέταση λεπτών τομών κερατοειδούς. Αποτελέσματα: η παρστατίνη χορηγούμενη υπό τον επιπεφυκότα ανέστειλε την νεοαγγείωση του κερατοειδούς και 200 μg ήταν η πιο αποτελεσματική δόση (αναστολή 59%). Επιπλέον η παρστατίνη ανέστειλε σημαντικά την φλεγμονώδη διήθηση του κερατοειδούς. Το πεπτίδιο που περιείχε την υδρόφοβη αλληλουχία του μορίου κατέστειλε την νεοαγγείωση με μέγιστη αναστολή 47% στην δόση των 200 μg, ενώ το πεπτίδιο που περιείχε την υδρόφιλη αλληλουχία έδειξε μέγιστη αναστολή 73% επίσης στην δόση των 200 μg. Τα αναγραμματισμένα πεπτίδια δεν έδειξαν κανένα σημαντικό αποτέλεσμα. Συμπεράσματα: η παρστατίνη και ιδιαίτερα το υδρόφιλο τμήμα της, είναι ισχυρός αναστολέας της νεοαγγείωσης του κερατοειδούς και μπορεί να αποτελέσει ισχυρή θεραπευτική στρατηγική για την αντιμετώπιση της οφθαλμικής νεοαγγείωσης