| Περίληψη: | Η συμβουλευτική και ανάπτυξη της σταδιοδρομίας παρουσιάζει έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον, το οποίο εστιάζεται στην μελέτη των παραγόντων που παρεμποδίζουν την επιτυχή λήψη απόφασης. Λαμβάνοντας υπόψη την σύνθετη αλληλλεπίδραση μεταξύ σκέψεων, συναισθημάτων, αποφάσεων και δράσης, στην παρούσα μελέτη διερευνήσαμε την σχέση των δυσλειτουργικών σκέψεων σταδιοδρομίας και των δυσθυμικών συναισθημάτων με την επαγγελματική αναποφασιστικότητα. Η μετανεωτερικότητα και ο κονστρουκτιβισμός μάς έδωσαν το πρόδηλο πλεονέκτημα να αξιοποιήσουμε ποιοτικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις, προκειμένου να διερευνήσουμε τις εμφανείς και κυρίως τις λανθάνουσες εσωτερικές διεργασίες, νοητικές και συναισθηματικές, οι οποίες αλληλλεπιδρούν και επενεργούν στην διαδικασία λήψης αποφάσεων για την σταδιοδρομία. Ως μέθοδο έρευνας προκρίναμε την μελέτη περίπτωσης ενός μεμονωμένου προσώπου, προϊουσών των συμβουλευτικών παρεμβάσεων. Η τριγωνοποίηση περισσότερων μεθοδολογικών εργαλείων αποτέλεσε έναν ισχυρό τρόπο εφαρμογής της ταυτόχρονης εγκυρότητας. Το μοναδικό παράδειγμα ενός πραγματικού προσώπου, ως επίκεντρο της ερευνητικής στρατηγικής, μας έδωσε την δυνατότητα να διερευνήσουμε και να κατανοήσουμε σε βάθος τις δυσλειτουργικές σκέψεις και τα δυσθυμικά συναισθήματα, τα οποία οδηγούν σε αναποφασιστικότητα σχετικά με την ανάπτυξη σταδιοδρομίας. Το ερευνητικό υποκείμενο, στην αρχή της ενηλικιότητας, ενώ είχε φτάσει με επιτυχία σε λήψη απόφασης, δεν ακολούθησε την προεπιλεγμένη σταδιοδρομία. Η μελέτη κατέδειξε την παρουσία δυσλειτουργικών σκέψεων και δυσθυμικών συναισθημάτων, τα οποία δεν σχετίζονταν με την έλλειψη πληροφόρησης ή την απουσία δομής και εμπιστοσύνης αλλά με προσωπικές συγκρούσεις, στην προσπάθεια συμβιβασμού και ταυτόχρονης ικανοποίησης των προσωπικών προτιμήσεων και των δυσλειτουργικών πεποιθήσεων για την επιλογή σταδιοδρομίας. Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καταδεικνύοντας ότι τα γεγονότα ζωής και οι τραυματικές εμπειρίες επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την επαγγελματική αναποφασιστικότητα, επιδρώντας τόσο σε γνωστικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Επιπρόσθετα, η συγκαιρινή οικονομιοκοινωνική πραγματικότητα ενισχύει τις δυσλειτουργικές σκέψεις, οι οποίες αφορούν στον εαυτό, στον εξωτερικό κόσμο και στο μέλλον. Τα δυσθυμικά συναισθήματα, όπως θλίψη, απαισιοδοξία, θυμός, άγχος, αίσθημα αποτυχίας, απώλεια ικανοποίησης και απουσία νοήματος, αποβαίνουν δυσλειτουργικά, όταν παρεμβαίνουν στην ικανότητα του ατόμου να επιλύει προβλήματα, να προβαίνει σε λήψη αποφάσεων και να δρα αποτελεσματικά. Η διερεύνηση των γνωστικών και συναισθηματικών παραγόντων σχετικά με την επαγγελματική αναποφασιστικότητα των νέων, αποσκοπεί στον εμπλουτισμό των θεωριών συμβουλευτικής και στην βελτίωση των παρεχόμενων συμβουλευτικών παρεμβάσων. Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω θεωρητικά στηριγμένη έρευνα για την πλήρη κατανόηση της επαγγελματικής αναποφασιστικότητας.
|
|---|
