| Περίληψη: | Ο σχολικός εκφοβισμός, ή αλλιώς θυματοποίηση (bullying), ως μία μορφή σωματικής, λεκτικής ή κοινωνικής επιθετικότητας, είναι η πλέον διαδεδομένη μορφή επιθετικής συμπεριφοράς στο χώρο του σχολείου. Πρόκειται για ένα φαινόμενο πολυπρισματικό, καθώς οφείλεται σε πληθώρα παραγόντων, έχει πολλές συνέπειες και εμπλέκει ένα μεγάλο αριθμό προσώπων. Εξαιτίας αυτού, αποτελεί ένα πεδίο που συγκεντρώνει συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον σε ερευνητικό επίπεδο παγκοσμίως. Εδώ, λοιπόν, καλείται το σχολείο, ως θεσμός, και ο εκπαιδευτικός, ως ο βασικότερος «εκπρόσωπός» του, να αναδείξουν τη σημασία και τον τρόπο της παρέμβασής τους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και το ερώτημα κατά πόσο δύναται η Συμβουλευτική, ως ένας κλάδος που μπορεί και πρέπει να έχει εφαρμογή στο σύγχρονο σχολείο, να διαδραματίσει κάποιο ρόλο κατά τη διάρκεια της παρέμβασης αυτής. Η παρούσα εργασία διερευνά τον τρόπο, με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης αντιλαμβάνονται τις διαστάσεις και τις διάφορες πτυχές του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού, το πώς κατανοούν το συμβουλευτικό τους ρόλο και, τέλος, το κατά πόσο εντάσσουν στρατηγικές της συμβουλευτικής στην παρέμβασή τους στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού.
|
|---|
