Εγκεφαλογραφική μελέτη της τοπογραφίας των υπνικών ατράκτων

• Κύριος συγγραφέας: Δαμάσκος, Γιώργος
• Άλλοι συγγραφείς: Κωστόπουλος, Γιώργος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2012
• Θέματα: Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα; Υπνική άτρακτος; Electroenchephalogram (EEG); Sleep spindle; 612.821

Οι υπνικές άτρακτοι είναι χαρακτηριστικές κυματομορφές του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) του σταδίου 2 του ήσυχου (NREM) ύπνου, που έχουν υπναγωγικό ρόλο και σχετίζονται με διαδικασίες μνήμης και μάθησης. Μια υπνική άτρακτος είναι ομάδα ρυθμικά επαναλαμβανόμενων κυρίως αρνητικών κυμάτων με πλάτος που σταδιακά αυξάνεται και στη συνέχεια, σταδιακά μειώνεται, εντός της ζώνης συχνοτήτων 12-15 Hz (ζώνη συχνοτήτων ρυθμού σίγμα) και με διάρκεια μεταξύ 0.5 και 2 δευτερολέπτων. Η απεικόνιση, για μια κορυφή της ατράκτου, της κατανομής καποιας ηλεκτροεγκεφαλογραφικής μεταβλητής (π.χ. του ηλεκτρικού δυναμικού) στο πεδίο των ηλεκτροδίων καλείται τοπογραφία της κορυφής αυτής. Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η τοπογραφία των ταχέων υπνικών ατράκτων κατά μέσο όρο, έτσι από ένα σύνολο 1449 γρήγορων ατράκτων επιλέχθηκαν προς ανάλυση 843 οι οποίες εμφανίζονταν σποραδικά και τουλάχιστον 3 δευτερόλεπτα μακριά από άλλα εμφανή εγκεφαλογραφικά συμβάντα που θα μπορούσαν να τις επηρεάσουν. Οι υπνικές άτρακτοι σημαδεύτηκαν πάνω στο ΗΕΓ οπτικά στην πρώτη, στην μεσαία και στην τελευταία αρνητική κορυφή τους, ακολούθησε προ-επεξεργασία, αποθορυβοποίηση των δεδομένων και εν συνεχεία μεσοποίηση τους στο πεδίο του χρόνου και των συχνοτήτων. Από την ανάλυση προκύπτει ότι η μέση τοπογραφία των ατράκτων στην αρχή, στη μέση και στο τέλος μεγιστοποιείται κεντρικά της κεφαλής και είναι σχετικά σταθερή και στις τρεις περιπτώσεις με μικρή τάση μετατόπισης προς τα εμπρός καθώς το φαινόμενο εξελίσσεται. Ομως, οι μεμονωμένες άτρακτοι εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία προτύπων κίνησης του σημείου μεγίστης ισχύος η οποία δεν αποτυπώνεται στο μέσο όρο αλλά γίνεται αντιληπτή εξετάζοντας την τοπογραφία ενός μεγάλου αριθμού ατράκτων πριν τη μεσοποίηση.