Περίληψη: | Η παρούσα εργασία κινείται σε δύο θεματικούς άξονες που συγκλίνουν σε έναν κοινό παρονομαστή: στον μύθο του Οιδίποδα.
Στο πρώτο μέρος αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο ο μύθος αυτός και το παράγωγό του οιδιπόδειο σύμπλεγμα αποτέλεσαν την αφορμή και το πρωτογενές υλικό στην σύσταση της ψυχαναλυτικής θεωρίας της λογοτεχνίας, παρουσιάζοντας διεξοδικά τις απόψεις των κυριότερων θεωρητικών της, αλλά και αναλύοντας ένα πολύτιμο φροϋδικό δοκίμιο που εφαρμόζει τους καρπούς της στον ήρωα – αρχέτυπο του ελισαβετιανού θεάτρου, στον Άμλετ του William Shakespeare.
Στο δεύτερο μέρος, αφού παρουσιαστεί ο πρωτογενής μύθος και ερευνηθούν οι καταβολές του, επιχειρείται μία βαθύτερη προσέγγιση στην πρόσληψή του στην νεότερη δραματουργία και τον κινηματογράφο, αναλύοντας την Καταχθόνια Μηχανή του Γάλλου Jean Cocteau και το κινηματογραφικό έργο Οιδίπους Τύραννος του Ιταλού Pier Paolo Pasolini, έργα που έχουν προφανή συνάφεια με τις φροϋδικές προεκτάσεις του οιδιπόδειου μύθου.
|