Περίληψη: | Ο κύριος σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί η χρήση ενός εναλλακτικού νέου γενετικού αλγορίθμου, που εφαρμόζεται στο ωράριο εργασίας και στον χρονοπρογραμματισμό των αστικών και υπεραστικών λεωφορείων στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι η απόδοση επηρεάζεται από διάφορες παραμέτρους, όπως ισχυρούς ή ελαστικούς περιορισμούς, δεδομένου ενός συνόλου των οδηγών λεωφορείων, και ενός συνόλου δρομολογιών προς εκτέλεση. Πιο συγκεκριμένα, η μέθοδος που επιλέχθηκε για τη διεξαγωγή της παρούσας εργασίας είναι μια προσομοίωση των υπεραστικών λεωφορείων της πόλης της Πρέβεζας. Τέλος, τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι ο συνδυασμός των τεχνικών που παρουσιάστηκαν λειτουργεί αποτελεσματικά και να ξεπερνά όλα τα προηγούμενα μοντέλα σε μια απλή προσομοίωση.
|