Περίληψη: | Στα αυτοοργανούμενα ασύρματα δίκτυα, αυτόνομοι κόμβοι με κάρτες ασύρματης μετάδοσης σχηματίζουν ένα δίκτυο χωρίς προϋπάρχουσα δομή. Η δρομολόγηση σε ένα συμβατικό δίκτυο γίνεται από ειδικούς δρομολογητές, είτε υλοποιημένους σε υλικό ειδικά για αυτό το σκοπό, ή υπολογιστές εξοπλισμένους με πολλαπλές διεπαφές δικτύου και ανάλογο λογισμικό. Αντίθετα, σε ένα ad-hoc δίκτυο, η δρομολόγηση διεκπεραιώνετε από τους ίδιους τους κόμβους. Κάθε κόμβος έχει τη δυνατότητα να προωθεί δικτυακό φορτίου στους υπόλοιπους. Αντίθετα με τους σταθερούς δρομολογητές, ένας κόμβος ασύρματου δικτύου έχει μόνο μια δικτυακή διεπαφή, καθώς όλη η επικοινωνία γίνεται μέσω ενός και μόνο ασύρματου καναλιού. Οι κόμβοι σε ένα ad-hoc δίκτυο προσφέρονται να προωθήσουν την δικτυακή κίνηση εκ μέρους άλλων κόμβων. Αν αρνηθούν να το κάνουν αυτό, η συνδεσιμότητα μεταξύ των κόμβων επηρεάζεται αρνητικά. Η λειτουργικότητα και χρησιμότητα του ad-hoc δικτύου εξαρτάται σημαντικά από την ικανότητα προώθησης πακέτων των κόμβων του. Συνεπώς, καταλαβαίνουμε ότι ο αλγόριθμος δρομολόγησης του ad-hoc δικτύου διαδρατίζει σημαντικό ρόλο στην απόδοσή του.
Βασικός σκοπός της διπλωματικής αυτής εργασίας είναι να μελετήσει την απόδοση μερικών βασικών αλγορίθμων δρομολόγησης ως προς κάποιες μετρήσιμες παραμέτρους (throughput, end to end delay, delivery ratio). Έγιναν εξομοιώσεις για δύο διαφορετικά πρωτόκολλα φυσικού επιπέδου (802.11 και 802.15.4). Επίσης, αναλύονται θεωρητικά σε βάθος διάφορα ζητήματα σχετικά με τη διευθυνσιοδότηση, τη δρομολόγηση, τα σχετικά MAC πρωτόκολλα, τη δικτυακή ασφάλεια, τη κατανάλωσης ενέργειας, τις απαιτήσεις στο hardware των διάφορων αλγορίθμων δρομολόγησης που έχουν αναπτυχθεί από την ακαδημαϊκή κοινότητα και τη βιομηχανία.
|