| Summary: | Το υπάρχον σύστημα κατοχύρωσης της Πνευματικής Ιδιοκτησίας και ιδιαίτερα της Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας μέσω των Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας δημιουργήθηκε με σκοπό να να προάγει την έρευνα και την επιστήμη. Η πολιτεία χορηγεί το μονοπωλιακό δικαίωμα στην χρήση και εκμετάλλευση μιας εφέυρεσης με αντάλλαγμα την δημόσια αποκάλυψη της ευρεσιτεχνίας από τον εφευρέτη. Οι υπόλοιποι ερευνητές πλέον μπορούν να χρησιμοποι-ήσουν ελεύθερα αυτή την (δημοσιευμένη) γνώση στην έρευνά τους ενώ οι επιχειρήσεις μπορούν καταβάλλοντας κάποιο τίμημα στον εφευρέτη να την χρησιμοποιήσουν για εμπο-ρικούς σκοπούς.
Συνεπώς, με βάση τα παραπάνω, το σκεπτικό πίσω από την χορήγηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι η αύξηση των επενδύσεων σε έρευνα και καινοτομικότητα με ταυτόχ-ρονη διάχυση των αποτελεσμάτων μέσω της χορήγησης ενός προσωρινού μονοπωλίου.
Όμως καθώς πλέον η χρήση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αυξάνεται διαρκώς και η χρήση τους γενικεύεται σε ζώντες οργανισμούς, φυτά, προγράμματα υπολογιστών προ-κύπτουν ερωτήματα σχετικά με την ανάγκη αναθεώρησης του υπάρχοντος σύστηματος Προστασίας της Διανοητικής Ιδιοκτησίας και της διαδικασίας εξέτασης και χορήγησης ευ-ρεσιτεχνιών.
Επίσης εξετάζεται η χρήση τεχνικών εξόρυξης γνώσης από ΔΕ και οι δυνατότητες που οι τεχνικές αυτές μπορούν να προσφέρουν.
|
|---|
