Μελέτη της συμπλοκοποίησης των ιόντων Cu2+ με εμβολιασμένα συμπολυμερή, βασισμένα σε ένα πολυμερικό σκελετό πολυ(αιθυλενίου-co-μηλεϊνικού οξέος)

Η αλληλεπίδραση μεταξύ συνθετικών πολυηλεκτρολυτών και ιόντων στοιχείων μετάβασης, και κατ επέκταση η δημιουργία συμπλόκου μεταξύ τους, έχει τύχει μεγάλου ενδιαφέροντος από τους ερευνητές τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό το ενδιαφέρον αποδίδεται στις μοναδικές ιδιότητες των σχηματιζόμενων συμπλοκών, κ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Παπαμιχαλόπουλος, Αργύριος
Άλλοι συγγραφείς: Μπόκιας, Γεώργιος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2013
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/5781
Περιγραφή
Περίληψη:Η αλληλεπίδραση μεταξύ συνθετικών πολυηλεκτρολυτών και ιόντων στοιχείων μετάβασης, και κατ επέκταση η δημιουργία συμπλόκου μεταξύ τους, έχει τύχει μεγάλου ενδιαφέροντος από τους ερευνητές τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό το ενδιαφέρον αποδίδεται στις μοναδικές ιδιότητες των σχηματιζόμενων συμπλοκών, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα πεδία όπως στην ιατρική, την τεχνολογία και τις βιομηχανίες τροφίμων ή την αποκατάσταση των περιβαλλοντολογικών προβλημάτων. Σε αυτή την εργασία προχωρήσαμε στη παρασκευή των συμπολυμερών P(EV2-PDMAM) που αποτελείται από ένα συμπολυμερές (EV2) του αιθυλενίου με το μηλεϊνικό οξύ ως σκελετό, επί των οποίων έχουν εμβολιαστεί αλυσίδες πολυ(Ν,Ν-διμεθυλακρυλαμιδίου) (PDMAM). Η γραμμομοριακή σύσταση των συμπολυμερών, εκφρασμένη σε δομικές μονάδες DMAM, ήταν 25, 50 και 75%. Η φυσικοχημική μελέτη της αλληλεπίδρασης των ιόντων δισθενούς χαλκού με τα συμπολυμερή P(EV2-PDMAM) πραγματοποιήθηκε με μια σειρά τεχνικών όπως η ιξωδόμετρα, η pHμετρία και η φασματοσκοπία υπεριώδους-ορατού (UV-vis). Η δημιουργία συμπλόκου οδηγεί σε σημαντική συρρίκνωση της πολυμερικής αλυσίδας, όπως διαπιστώθηκε από τη σημαντική μείωση του ανηγμένου ιξώδους. Από την pHμετρική μελέτη παρατηρούμε ότι καθώς αυξάνεται η συγκέντρωση των ιόντων δισθενούς χαλκού μειώνεται σημαντικά η τιμή του pH. Τέλος, η συμπλοκοποίηση των ιόντων Cu2+ με τα συμπολυμερή διαπιστώθηκε και με φασματοσκοπία υπεριώδους-ορατού, καθώς η κορυφή απορρόφησης των ιόντων Cu2+ μετατοπίζεται και ενισχύεται σημαντικά, σε σχέση με την αντίστοιχη συμπεριφορά των ελεύθερων ιόντων Cu2+.