Τηλεπισκόπηση. Τρόποι διόρθωσης γεωμετρικών παραμορφώσεων

Η ψηφιακή απεικόνιση είναι ένας ραγδαία αναπτυσσόμενος κλάδος στην εξέλιξη της τεχνολογίας των υπολογιστών και έχει γίνει ένα συμβατικό εργαλείο στην χαρτογράφηση της τηλεπισκόπησης. Η ανάγκη για καλύτερη ποιότητα απεικόνισης ενισχύει τον ψηφιακό τομέα να παράγει μεθόδους για την αποκατάσταση της...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Δασκαλοπούλου, Αικατερίνη
Άλλοι συγγραφείς: Αναστασόπουλος, Βασίλειος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2013
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/5897
Περιγραφή
Περίληψη:Η ψηφιακή απεικόνιση είναι ένας ραγδαία αναπτυσσόμενος κλάδος στην εξέλιξη της τεχνολογίας των υπολογιστών και έχει γίνει ένα συμβατικό εργαλείο στην χαρτογράφηση της τηλεπισκόπησης. Η ανάγκη για καλύτερη ποιότητα απεικόνισης ενισχύει τον ψηφιακό τομέα να παράγει μεθόδους για την αποκατάσταση της γεωμετρικής παραμόρφωσης. Παρά το προχωρημένο επίπεδο της σημερινής τεχνολογίας, είναι γνωστό ότι οι συσκευές εισόδου και εξόδου, σαρωτές οι οποίοι είναι περιφερειακές συσκευές που αποτυπώνουν την εικόνα μιας περιοχής και χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον ως συσκευές εισόδου, προκαλούν παραμορφώσεις στη εικόνα. Στην παρούσα εργασία, γίνεται μια προσπάθεια να αντιμετωπισθούν λάθη στη γεωμετρία με χρήση του προγράμματος Matlab και της μεθόδου της αντιστοίχησης εικόνας. Η αντιστοίχηση εικόνας αποσκοπεί στην εύρεση αντίστοιχων σημείων σε δύο ή περισσότερες εικόνες, τα οποία αποτελούν προβολές του ίδιου σημείου της σκηνής. Η διαδικασία δειγματοληψίας των ψηφιακών εικόνων, το μοντέλο προβολής της σκηνής μέσω αισθητήρα όρασης στο επίπεδο των εικόνων και η κίνηση του αισθητήρα ή και της σκηνής, αποτελούν τους κύριους παράγοντες που καθιστούν το πρόβλημα της αντιστοίχησης αρκετά δύσκολο. Την πλειοψηφία των αλγορίθμων αντιστοίχησης εικόνας συνθέτουν οι παραμετρικές τεχνικές, σύμφωνα με τις οποίες υιοθετείται ένα παραμετρικό μοντέλο, το οποίο εφαρμοζόμενο στη μία εικόνα δύναται να παρέχει μια προσέγγιση της άλλης. Η προσέγγιση αυτή αξιολογείται μέσω ενός δείκτη συνολικού σφάλματος, ενώ η βέλτιστη δυνατή προσέγγιση επιτυγχάνεται με την εκτίμηση των τιμών των παραμέτρων του μοντέλου που βελτιστοποιούν τον δείκτη αυτό. Το βασικό σημείο του προτεινόμενου μοντέλου είναι η εφαρμογή πολυωνυμικών σχέσεων και η σωστή επιλογή του πολυωνυμικού γεωμετρικού μετασχηματισμού, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε παραμόρφωσης, για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Λειτουργίες μετασχηματισμών χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τις γεωμετρικές διαφορές μεταξύ δύο εικόνων που έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Λαμβάνοντας υπόψη τις συντεταγμένες ενός σημείου σε μια εικόνα ένας μετασχηματισμός θα καθορίσει τις συντεταγμένες του ίδιου σημείου στην άλλη εικόνα. Θα καλούμε μία από τις εικόνες δευτερεύουσα και την άλλη κύρια. Η κύρια εικόνα παραμένει αμετάβλητη ενώ η δευτερεύουσα παραμορφώνεται ώστε να έχει την γεωμετρία της κύριας εικόνας. Οι λειτουργίες των μετασχηματισμών για την αντιστοίχηση εικόνας καθορίζεται βάσει ενός αριθμού αντίστοιχων συντεταγμένων στις δύο εικόνες και επιλέγεται χειροκίνητα. Στην αντιστοίχηση εικόνας δίνονται και η κύρια και η δευτερεύουσα εικόνα με την δευτερεύουσα να παραμορφώνεται ώστε να αντιστοιχηθεί με την κύρια.