| Περίληψη: | Η παρούσα εργασία είναι χωρισμένη σε τέσσερις θεματικές ενότητες. Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζονται οι βασικές φυσικοχημικές μέθοδοι επεξεργασίας που χρησιμοποιήθηκαν, οι οποίες είναι η κροκίδωση/καθίζηση και η διήθηση με μεμβράνες, καθώς και οι βασικές αρχές που τις διέπουν.
Η δεύτερη ενότητα της παρούσας εργασίας αποτελείται από την παρουσίαση εφαρμογών της τεχνολογίας μεμβρανών σε συνδυασμό με απόσταξη υπό κενό και διάφορα προσροφητικά μέσα για την αντιμετώπιση προβλημάτων της οινοποιίας. Πιο συγκεκριμένα, εξετάστηκε η αφαίρεση πτητικής οξύτητας από ερυθρό και λευκό οίνο, που οδήγησε σε συνολική απομάκρυνση της τάξεως του 90%, καθιστώντας τον οξειδωμένο οίνο κατάλληλο προς πώληση. Επίσης εξετάστηκε η απομόνωση αιθανόλης και ταυτόχρονη παραγωγή οίνου με μειωμένο περιεχόμενο σε αλκοόλ. Με την προτεινόμενη μέθοδο παρήχθει διάλυμα αιθανόλης 23% vol και οίνος με μειωμένο αλκοόλ 6.7% vol. Τρίτη και τελευταία εφαρμογή ήταν η αφαίρεση αναγωγικών οσμών από λευκό οίνο, η οποία επιτεύχθηκε πλήρως με τη χρήση φίλτρου ενεργού άνθρακα.
Στην τρίτη ενότητα παρουσιάζεται μια διεργασία επεξεργασίας αποβλήτου βιομηχανίας χρωμάτων με το συνδυασμό ενός βήματος κροκίδωσης/καθίζησης με μεμβράνες υπερδιήθησης και αντίστροφης ώσμωσης. Το τελικό διήθημα της διεργασίας, από περίπου 20000 mg/l COD που είχε το αρχικό απόβλητο, έχει περίπου 50 mg/l COD, γεγονός που το καθιστά κατάλληλο για ανακύκλωση στη βιομηχανία, ή απόρριψη στο περιβάλλον.
Στην τέταρτη και τελευταία ενότητα παρουσιάζεται μια συγκριτική ανάλυση και ανάλυση βιωσιμότητας των διαθέσιμων μεθόδων επεξεργασίας αποβλήτου ελαιοτριβείου, βασισμένες στην αποδοτικότητα, το κόστος και το ενεργειακό αποτύπωμα της κάθε μεθόδου. Τέλος παρουσιάζεται μια μέθοδος επιλογής της καταλληλότερης μεθόδου επεξεργασίας σύμφωνα με τη βαρύτητα που δίνει κάποιος σε κάθε ένα από τα τρία προαναφερθέντα χαρακτηριστικά.
|
|---|
