| Περίληψη: | Η δημοτική εκπαίδευση αποτελεί τη βάση του εκπαιδευτικού συστήματος και ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει αποδοθεί και συνεχίζει να αποδίδεται σε αυτήν ακόμα και σήμερα ώστε να βελτιώνεται μέσω της αποφυγής λαθών του παρελθόντος . Ο εκπαιδευτικός από τη μεριά του είναι η καρδία της εκπαιδευτικής διαδικασίας και καλείται να υλοποιεί τους εκάστοτε εκπαιδευτικούς στόχους .
Στην παρούσα μελέτη γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστεί μια συνήθης σχολική πρακτική των εκπαιδευτικών , αυτή των ποινών, ως μέσο επιβολής της πειθαρχίας στην τάξη από την περίοδο της Τουρκοκρατίας ως και την περίοδο του Τρικούπη. Ο εκπαιδευτικός καλείται να επιβάλλει ποινές στους μαθητές του θεωρημένες υπό την έννοια της σχολικής εξουσίας και μέσα στο ευρύτερο κοινωνικό ,πολιτικό και εκπαιδευτικό πλαίσιο.Η ρύθμιση της συμπεριφοράς των μαθητών επιτυγχάνεται διαμέσω κανόνων , κανονισμών και μέτρων , προκαθορισμένων από τους αρμοδίους και με χαρακτηριστικά που πηγάζουν από τις συνθήκες της εκάστοτε εποχής.
Στο πρώτο μέρος της μελέτης παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο ανάλυσης: η βιβλιογραφική επισκόπηση καθώς και ο σκοπός και τα ερωτήματα της έρευνάς μας , η σχέση της πειθαρχίας με την κοινωνία και το σχολείο , η θέση της ποινής στο σχολείο ως μέσο επιβολής πειθαρχίας ενώ γίνεται αναφορά στη μακρά παράδοση των ποινών .Ακόμα παρουσιάζονται οι απόψεις εκείνων που αμφισβητούν την θέση της ποινής στο σχολείο και το πρώτο μέρος κλείνει με τις ιστορικές αναφορές που παρουσιάζουν τις εκάστοτε πολιτικές , κοινωνικο-οικονομικές και εκπαιδευτικές συνθήκες. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η μεθοδολογία της έρευνας και η θεωρία περί εξουσίας. Ακολουθεί η παρουσίαση των ευρημάτων και η εργασία κλείνει με την ανάλυσή τους .
|
|---|
