| Περίληψη: | Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να μελετηθεί η ετοιμότητα μελλοντικών δασκάλων να ανταποκριθούν κατάλληλα και αποτελεσματικά στις απαιτήσεις μιας συμμετοχικής τάξης όπου μαθητές με ειδικές ανάγκες εκπαιδεύονται παράλληλα με μαθητές χωρίς ειδικές ανάγκες στο πλαίσιο της συμμετοχικής εκπαίδευσης. Τα ερωτήματα που τέθηκαν ήταν: (α) πώς διαμορφώνονται οι στάσεις, τα συναισθήματα και οι ανησυχίες των μελλοντικών δασκάλων για τη συμμετοχική εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες; (β) πώς αποτιμούν οι μελλοντικοί δάσκαλοι το βαθμό της αποτελεσματικότητάς τους στη συμμετοχική πρακτική; Το δείγμα της μελέτης μας αποτέλεσαν 148 μελλοντικοί δάσκαλοι από δύο προγράμματα προετοιμασίας δασκάλων σε δύο χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: του Παιδαγωγικού Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών της Ελλάδας και του Τμήματος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Palacký της Τσεχίας. Η αποτίμηση της ετοιμότητας των μελλοντικών εκπαιδευτικών μετρήθηκε με τις κλίμακες SACIE-R και ΤΕΙΡ των Forlin, Earle, Loreman & Sharma (2011, 2012) οι οποίες μεταφράστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν κατάλληλα για τις ανάγκες της διερεύνησής μας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο χωρών. Δευτερευόντως, δείχθηκε πως διαφορετικά δημογραφικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων του δείγματος (όπως: (α) η επαφή με άτομα με ειδικές ανάγκες, (β) η σχετική κατάρτιση στην ειδική αγωγή, (γ) η πρακτική διδασκαλία παιδιών με ΕΑ στη διάρκεια των σπουδών και (δ) ο χρόνος και η διάρκεια της φοίτησης στο πρόγραμμα) επηρεάζουν τις επιδόσεις των εκπαιδευτικών τόσο στη διαμόρφωση των στάσεων, των συναισθημάτων και των ανησυχιών τους για τη συμμετοχική εκπαίδευση όσο και στην αποτίμηση της αποτελεσματικότητας τους για συμμετοχική πρακτική. Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας μπορεί να αποτελέσουν σημαντική ευκαιρία για ευρύτερη περαιτέρω επισκόπηση και αξιολόγηση των προγραμμάτων προετοιμασίας δασκάλων για τη συμμετοχική εκπαίδευση στις δύο χώρες.
|
|---|
