| Περίληψη: | Τα Δημόσια Νοσοκομεία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διαχείρισης και εκσυγχρονισμού των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας με κύριο αποτέλεσμα την αναποτελεσματικότητα της λειτουργίας των και το χαμηλό βαθμό της ικανοποίησης των πολιτών. Ο πολίτης που καταφεύγει σε ένα Δημόσιο Νοσοκομείο ζητώντας την απαραίτητη υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη δηλώνει σιωπηρά την εμπιστοσύνη του στις υπηρεσίες παροχής υγείας, καθώς και την αποδοχή του στο σύστημα της Δημόσιας Διοίκησης. Το σύστημα όμως δημιουργεί παραλείψεις, καθυστερήσεις, χαοτική γραφειοκρατία και υπέρογκες χρηματικές και μη- επιβαρύνσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα τη χαμηλή απόδοση παραγωγής υπηρεσιών υγείας και την άναρχη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα.
Η αιτία του προβλήματος έγκειται τόσο στη παραβίαση ή στην έλλειψη κανόνων που ρυθμίζουν το κανονιστικό εργασιακό πλαίσιο όσο και στην αδυναμία κατασκευής και εφαρμογής μηχανισμών οι οποίοι να επιβάλλουν την ανελαστική εφαρμογή των διατάξεων. Επίσης, η αδιαφορία των διοικήσεων για την εφαρμογή της τεχνολογικής εξέλιξης και της καινοτομίας καθώς και η έλλειψη σχεδιασμού υλοποίησης και οργάνωσης της παροχής δημόσιας υγείας το ενισχύουν. Γενικά, το πρόβλημα των οργανωτικών αλλαγών στο νοσοκομειακό χώρο είναι βαθύ, αφού απαιτείται αναδιοργάνωση, αλλαγή, προσαρμογή στην τεχνολογική διοίκηση, έλεγχος και αξιολόγηση του παραγομένου έργου σε όλες τις βαθμίδες και ιδιαίτερα στην παροχή υπηρεσιών υγείας. Για παράδειγμα, οι ιατρικοί φάκελοι στα περισσότερα νοσοκομεία ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να είναι χειρόγραφοι, ογκώδεις, ασαφείς, δυσεύρετοι, δυσανάγνωστοι ενώ πολλές φορές χάνονται, φθείρονται και αλλοιώνονται. Επίσης, η αναζήτηση ιστορικών και κλινικών δεδομένων που αφορούν τους νοσηλευόμενους και τους εξωτερικούς ασθενείς είναι πολύ δύσκολη, ενώ η εξαγωγή στατιστικών συμπερασμάτων εντελώς αβέβαιη και πολύπλοκη. Ωστόσο οι όποιες προσπάθειες για την βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό του συστήματος υγείας πρέπει να συνοδεύονται από σταδιακές τεχνολογικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα βελτιώνουν την πολυποίκιλη νοσοκομειακή εργασία και παράλληλα θα βοηθούν στο σχεδιασμό πολιτικών διοικητικού ελέγχου και ιεραρχικών δομών οργάνωσης.
Ο σκοπός της διατριβής αυτής είναι η σταδιακή αλλαγή νοοτροπίας στο νοσοκομειακό περιβάλλον δια μέσου της αποδοχής των επιτευγμάτων της πληροφορικής, παράλληλα με την ανάπτυξη ενός μοντέλου διαχείρισης της κλινικής πληροφορίας που βασίζεται στη χρήση κατάλληλων κωδικοποιήσεων του υλικού και των ιατρικών πράξεων. Το προτεινόμενο μοντέλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα νοσοκομεία και να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο για τη λήψη αποφάσεων και το σχεδιασμό βάσεων δεδομένων που θα υποστηρίζουν με ακεραιότητα, αξιοπιστία, ευελιξία και ασφάλεια τα προσωπικά δεδομένα. Το προτεινόμενο μοντέλο έχει αναπτυχθεί με την Ingres II Enterprise Edition [1] και χρησιμοποιεί δομές Β-δέντρων πολλών δρόμων [2], πίνακες hash [3] και τεχνικές row locking [4] με στόχο την ελαχιστοποίηση συγκρούσεων και υπερχειλίσεων των εγγραφών. Σε αυτό, καταγράφονται κανόνες, συμβάντα και ειδικοί περιορισμοί που αυξάνουν την ασφάλεια των δεδομένων. Επίσης ορίζονται κατάλληλοι ρόλοι για τις διαφορετικές ομάδες χρηστών. Η αξιοπιστία του μοντέλου αποτιμάται θεωρώντας το ως ένα μη συντηρούμενο σύστημα, εφόσον οι συνιστώσες του δεν λειτουργούν ανεξάρτητα μεταξύ των. Παράλληλα, θεωρώντας το ως Markov μοντέλο συνεχούς χρόνου [5], χρησιμοποιούνται διαγράμματα μπλοκ αξιοπιστίας σε τεχνολογία RAID [6]. Η ευελιξία του μοντέλου έχει μελετηθεί ποσοτικά σε σχέση με την αξιοπιστία του στο επίπεδο ερωτημάτων-ενημερώσεων, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται η ευελιξία επέκτασης του μοντέλου, με την εφαρμογή της τεχνολογίας των γραμμωτών κωδίκων για την αναγνώριση των ασθενών, αλλά και για τη ταυτοποίηση των υλικών που χρησιμοποιούνται στις εκάστοτε νοσηλείες.
|
|---|
