| Περίληψη: | Η παρούσα μελέτη έχει στόχο την προβολή, την ανάδειξη αλλά και τη διερεύνηση της σημασίας του εκτός σκηνής γλυπτού διακόσμου του ρωμαϊκού θεάτρου όπως παρουσιάζεται στο σωζόμενο και δημοσιευμένο αρχαιολογικό υλικό από τον ελλαδικό χώρο. Η σύλληψη αυτής της ιδέας προέκυψε από τον προσωπικό προβληματισμό για τον τρόπο που αντανακλάται η σχέση της τοπικής αριστοκρατίας με τους εκπροσώπους της ρωμαϊκής κυριαρχίας στους χώρους των δημοσίων θεαμάτων και συγκεκριμένα στα θέατρα. Η ψυχαγωγία του πληθυσμού αποτελούσε μέσο ελέγχου των πολιτών και μέσο επικοινωνίας ανάμεσα στις τοπικές αρχές ή και τα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας από τη μια πλευρά, και την κεντρική εξουσία από την άλλη. Ο γλυπτός διάκοσμος της scaenae frons των ρωμαϊκών θεάτρων στον ελλαδικό χώρο αποτελούσε συχνά αντικείμενο μελέτης και έρευνας με απόρροια τη διατύπωση διαφόρων ερμηνειών και προσεγγίσεων για το συμβολισμό της γλυπτής σύνθεσης.
Από την προσπάθεια αυτή που εστιάζει στη μελέτη του εκτός του κτηρίου της σκηνής γλυπτού διακόσμου, είναι φανερό ότι ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα: Ποιος είναι ο συμβολισμός και η ερμηνεία του εκτός του κτηρίου της σκηνής γλυπτού διακόσμου; Διαφοροποιείται από το γλυπτό σύνολο της scaenae frons; Η Παπασταμάτη – Von Moock, περιγράφοντας τις αλλαγές και προσθήκες που έλαβαν χώρα την Αδριάνεια περίοδο στο κοίλο του θεάτρου του Διονύσου Ελευθερέως, αναφέρει ότι ήταν σαφές ότι το πρόγραμμα ανακαίνισης και διακόσμησης της σκηνής εντασσόταν σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα ανακαίνισης και νοηματοδότησης του θεάτρου. Η θέση όμως αυτή δεν φαίνεται να μπορεί να χρησιμοποιηθεί με βεβαιότητα για το σύνολο των προς εξέταση θεάτρων, καθώς διαφοροποιείται ανά περιοχή ο ρόλος της τοπικής αριστοκρατίας (ελίτ) έναντι της ρωμαϊκής κεντρικής εξουσίας.
|
|---|
