Περίληψη: | Το στατιστικό μοντέλο είναι μία τυποποίηση στοχαστικών σχέσεων μεταξύ μεταβλητών σε μορφή
μαθηματικών εξισώσεων με σκοπό την όσο το δυνατόν πιο ακριβή περιγραφή ενός συστήματος
(φαινομένου ή γεγονότος). Σχεδόν σε κάθε σύστημα, υπάρχουν μεταβλητές ποσότητες που
αλλάζουν. Ένα ενδιαφέρον ζήτημα είναι η μελέτη των επιδράσεων που αυτές οι μεταβλητές ασκούν
(ή φαίνεται να ασκούν) πάνω σε άλλες. Η μελέτη αυτή είναι το αντικείμενο της ανάλυσης
παλινδρόμησης, μίας ευρέως χρησιμοποιούμενης στατιστικής τεχνικής, την οποία χρησιμοποιούμε
για να ανιχνεύσουμε και να μοντελοποιήσουμε σχέσεις και εξαρτήσεις μεταξύ μεταβλητών. Όταν οι
σχέσεις μεταξύ των μεταβλητών είναι γραμμικές, προκύπτουν τα λεγόμενα γραμμικά παλινδρομικά
μοντέλα. Τα στατιστικά μοντέλα παλινδρόμησης, βασίζονται σε κάποιες βασικές υποθέσεις, τις
οποίες υποχρεούμαστε να ελέγχουμε πριν την ανάλυση του μοντέλου. Στην πράξη, όμως, οι
υποθέσεις αυτές συχνά παραβιάζονται. Όταν δε, έχουμε να κάνουμε με δεδομένα του πραγματικού
κόσμου, η παραβίαση των υποθέσεων αυτών είναι τόσο συχνή που αποτελεί στη συντριπτική
πλειοψηφία τον κανόνα παρά την εξαίρεση.
Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το σημαντικότατο θέμα που ανακύπτει σε
περιπτώσεις στις οποίες κάποιες από τις βασικές υποθέσεις που διέπουν το γραμμικό μοντέλο
παλινδρόμησης παραβιάζονται. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι :
α)να αναλυθούν οι αιτίες που προκαλούν την κάθε παραβίαση και οι επιπτώσεις που έχει αυτή στο μοντέλο,
β)να καταγραφούν οι βασικότεροι τρόποι ανίχνευσης των παραβιάσεων στο υπόδειγμα,
γ)να βρεθούν τρόποι αντιμετώπισης των "προβληματικών καταστάσεων".
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο συνδυασμός της καθεστηκυίας γνώσης (του θεωρητικού
υποβάθρου) για το αντικείμενο και των σύγχρονων μεθόδων και ιδεών μπορούν να μειώσουν
σημαντικά τις δυσμενείς επιπτώσεις που επιφέρουν οι παραβιάσεις των κανόνων στο μοντέλο, και
παράλληλα μας επιτρέπει να "περισώσουμε" ικανοποιητικό ποσό πληροφορίας.
|