Επίπεδα ενζύμων λυοσωμάτων κατά τη θεραπεία ασθενών με μικροβιακή μηνιγγίτιδα

Σκοπός. Η δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) είναι αυξημένη στην βακτηριακή μηνιγγίτιδα, αλλά η πορεία της κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι άγνωστη. Σκοπός της μελέτης ήταν η μέτρηση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας και η σύγ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ηλιοπούλου, Μαρία
Άλλοι συγγραφείς: Μπεράτης, Νικόλαος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2008
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/handle/10889/834
Περιγραφή
Περίληψη:Σκοπός. Η δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) είναι αυξημένη στην βακτηριακή μηνιγγίτιδα, αλλά η πορεία της κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι άγνωστη. Σκοπός της μελέτης ήταν η μέτρηση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας και η σύγκρισή της με άλλες κυτταρικές και βιοχημικές παραμέτρους του ΕΝΥ. Μέθοδος. H δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης, ο αριθμός κυττάρων, η συγκέντρωση πρωτεΐνης και ο λόγος γλυκόζης ΕΝΥ/αίματος μετρήθηκαν κατά τη διάρκεια της θεραπείας σε 47 ασθενείς με βακτηριακή μηνιγγίτιδα, από τους οποίους 4 ήταν νεογνά και 97 μάρτυρες. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε 1 ή 2 επαναληπτικές οσφυονωτιαίες παρακεντήσεις. Επίσης η δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης μετρήθηκε σε 8 ασθενείς με πυελονεφρίτιδα και στείρα πλειοκυττάρωση ΕΝΥ. Αποτελέσματα. Πριν τη θεραπεία η διάμεση δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης σε ασθενείς βρεφικής μέχρι εφηβικής ηλικίας ήταν 136 moles 4-methylumbelliferone/ml/ώρα (με διακύμανση από 44 έως 826), ενώ στους μάρτυρες ήταν 14 nmoles/ml/ώρα (με διακύμανση 7 έως 23) (p<0,000001). Σε όλους τους ασθενείς με κλινική βελτίωση, η δραστηριότητα της β- γλυκουρονιδάσης ήταν χαμηλότερη σε δείγματα ΕΝΥ, τα οποία ελήφθησαν μετά πάροδο τουλάχιστον 6 ωρών από την έναρξη της θεραπείας. Έξι μέχρι 12 ώρες μετά την έναρξη της θεραπείας η διάμεση δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης είχε ήδη μειωθεί κατά 59%. Αντιθέτως, οι υπόλοιποι παράμετροι του ΕΝΥ έδειξαν μεταβλητότητα των τιμών τους, κατά τις πρώτες 24 ώρες της θεραπείας, η οποία ήταν ανεξάρτητη από την πορεία της νόσου. Σε 1 ασθενή με πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα, ο οποίος ενεμφάνισε επιδείνωση των συμπτωμάτων του 22 ώρες μετά την έναρξη της θεραπείας, η δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης αυξήθηκε κατά 89%. Στη νεογνική μηνιγγίτιδα η δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης πριν τη θεραπεία ήταν αυξημένη, αλλά η παρακολούθηση της πορείας της νόσου απαιτεί παρατεταμένη περίοδο ενζυμικών μετρήσεων, για έγκαιρη ρύθμιση της θεραπείας επί υποτροπών και αναμολύνσεων. Συμπεράσματα. Η δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης του ΕΝΥ είναι αξιόπιστος δείκτης βακτηριακής μηνιγγίτιδας, που μπορεί να προσδιορίσει, νωρίς στην πορεία της νόσου, την ανταπόκριση στην θεραπεία.