| Περίληψη: | Η Διαφθορά, συνήθως γνωστή ως η κατάχρηση της δημόσιας εξουσίας για προσωπικό όφελος υπάρχει σε όλο τον κόσμο, και είναι ευρέως διαδεδομένη. Ενώ η διαφθορά είναι γνωστό σε όλους ότι υπάρχει, η κατανόησή της για τις βλαβερές συνέπειες της έχει αυξηθεί ουσιαστικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Η διαφθορά έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ δαπανηρή για την οικονομική ανάπτυξη των χωρών. Στρεβλώνει την εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών, και περιορίζει την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών. Η διαφθορά συνδέεται με κλειστές, αδιαφανείς διαδικασίες, αποκλείοντας τους πολίτες από την ανοικτή συμμετοχή στη διακυβέρνηση, αφήνοντας τους πολιτικούς και τους γραφειοκράτες λιγότερο υπόλογους.
Η παρούσα διπλωματική εργασία που διεξάγεται στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού προγράμματος του Πανεπιστημίου Πατρών, ασχολείται με τις απόψεις, στάσεις και αντιλήψεις των εργαζομένων του Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα σχετικά με το φαινόμενο της διαφθοράς ιδίως στον δημόσιο τομέα. Μετά την αναφορά στον εννοιολογικό προσδιορισμό της διαφθοράς, τις διαστάσεις, μορφές και τους τύπους, τις πηγές και τις επιπτώσεις της στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή γίνεται αναφορά στον τρόπο μέτρησής της. Επίσης παρουσιάζεται βιβλιογραφική επισκόπηση παλαιότερων ερευνών σχετικά με την επίδραση των προσωπικών χαρακτηριστικών στο βαθμό αντίληψής της διαφθοράς.
Από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε μέσω προσωπικών συνεντεύξεων καταγράφηκε ο βαθμός αντίληψης της διαφθοράς τόσο γενικά όσο και ειδικά σε συγκεκριμένους τομείς. Παράλληλα ερευνήθηκε η στάση των εργαζομένων έναντι του φαινομένου, η ανοχή τους και οι απόψεις τους σχετικά με τις πηγές δημιουργίας του, η αποτελεσματικότητα των μέτρων αντιμετώπισης, καθώς επίσης και οι προτάσεις τους για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σχετικά με την αντιμετώπιση του φαινομένου.
Η σχετική βιβλιογραφία καθώς και τα συμπεράσματα παλαιότερων ερευνών επαληθεύονται από τα αποτελέσματα της έρευνας που διενεργήθηκε. Συγκεκριμένα κατέδειξαν την αναγνώριση εκ μέρους των εργαζομένων της σημαντικότητας της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα. Επίσης υπέδειξαν τα Πολιτικά κόμματα, τα Μ.Μ.Ε και τις Συνδικαλιστικές ηγεσίες ως τους πιο διεφθαρμένους θεσμούς. Ταυτόχρονα θεωρούν ότι οι προσωπικές επαφές είναι σημαντικές όσον αφορά στις συναλλαγές στο δημόσιο τομέα. Αισθάνονται ότι τα μέτρα αντιμετώπισης της διαφθοράς δεν επαρκούν, ενώ είναι διατεθειμένοι να λάβουν δράση απαντώντας ότι θα κατήγγειλαν περιστατικά διαφθοράς. Τέλος θεωρούν η ανεπάρκεια στη δικαιοσύνη αποτελεί πρωταρχική πηγή διαφθοράς ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται η σημαντικότητά της ως μέτρο αντιμετώπισης.
Λέξεις κλειδιά: διαφθορά, δημόσιος τομέας, εργαζόμενοι, απόψεις, στάσεις, αντιλήψεις
|
|---|
