Περίληψη: | Το εθνικό Πάρκο Χελμού – Βουραϊκού βρίσκεται στη βόρεια Πελοπόννησο, η έκταση του είναι περίπου 544,4 Km2 και περιλαμβάνει τέσσερεις (4) Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (Ε.Ζ.Δ.) του δικτύου Natura 2000 και 21 τύπους οικοτόπων, εκ των οποίων, δύο (2) αποτελούν οικότοπους προτεραιότητας της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Αρχικά η παρούσα εργασία, καταγράφει τα ελληνικά ενδημικά χλωριδικά στοιχεία του Εθνικού Πάρκου, τα οποία ανέρχονται σε 136 taxa, 33 εκ των οποίων είναι ενδημικά της Πελοποννήσου και από αυτά, τα 6 είναι τοπικά ενδημικά. Στη συνέχεια επιχειρεί την συσχέτιση των ελληνικών ενδημικών taxa με τους τύπους οικοτόπων της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, σύμφωνα με τη θέση όπου έχει αναφερθεί η παρουσία τους εντός της περιοχής μελέτης, καθώς και με τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης του δικτύου Natura 2000 και τις περιοχές προστασίας του Εθνικού Πάρκου όπως ορίζονται στην ΚΥΑ 40390/01-10-2009. Παράλληλα, γίνεται ανάλυση της υψομετρικής κατανομής των μελετώμενων taxa και διερευνώνται οι φυτογεωγραφικές σχέσεις του Χελμού με τα όρη της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας και της περιοχής μελέτης με τις υπόλοιπες φυτογεωγραφικές περιοχές της Ελλάδας. Επισημάνονται τα χλωριδικά στοιχεία που κατατάσσονται σε κάποια κατηγορία εξαφάνισης ή βρίσκονται σε καθεστώς προστασίας, ο συνολικός αριθμός των οποίων είναι 54 taxa. Τέλος, δημιουργείται βάση δεδομένων που περιλαμβάνει για κάθε taxon, τις συνώνυμες ονομασίες του, την περιγραφή του βιοτόπου και το εύρος των υψομέτρων στα οποία απαντάται, την εμφάνισή του σε άλλες φυτογεωγραφικές περιοχές, εκτός της Πελοποννήσου, την βιομορφή του, το καθεστώς προστασίας, την κατηγορία επικινδυνότητας εξαφάνισης στην οποία κατατάσσεται, τον οικότοπο, την Ειδική Ζώνη Διατήρησης και την Ζώνη Προστασίας του Εθνικού Πάρκου στην οποία βρίσκεται. Στη βάση δεδομένων περιλαμβάνεται, επίσης, για όσα taxa βρέθηκε σχετική πληροφορία, η γεωγραφική τους θέση στην περιοχή μελέτης καθώς και οι παρατηρήσεις των μελετητών που τα συνέλεξαν σε κάθε θέση συλλογής.
|