| Περίληψη: | Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν παρατηρηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο μεγάλες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. Αποτέλεσμα αυτών, ήταν η δημιουργία μεταναστευτικού ρεύματος από τη μία χώρα στην άλλη και η μετατροπή των εκάστοτε κοινωνιών από μονοπολιτισμικές σε πολυπολιτισμικές.
Η αύξηση της μετανάστευσης δεν άφησε ανεπηρέαστη την ελληνική κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια, η σύσταση του ελληνικού πληθυσμού έχει αλλάξει, δημιουργώντας μια πολυπολιτισμική κοινωνία, στην οποία η παρουσία γηγενών και αλλοδαπών είναι σημαντική. Μέσα σε αυτή την πολυπολιτισμική πραγματικότητα, τα άτομα αλληλεπιδρούν και αλληλοεπηρεάζονται μεταξύ τους με αποτέλεσμα η κοινωνία μας να καθίσταται διαπολιτισμική.
Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν έμεινε εκτός της νέας αυτής πολυπολιτισμικής πραγματικότητας. Το εκπαιδευτικό σύστημα προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκλήθηκαν με την παρουσία παιδιών από διάφορα πολιτισμικά υπόβαθρα, θέτοντας ως βάση τη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Η εργασία αυτή θα προσπαθήσει να διερευνήσει εάν οι Έλληνες αλλά και πολιτισμικά διαφορετικοί μαθητές που ζουν στον ελληνική κοινωνία υφίστανται τις κοινωνικές διαμεσολαβήσεις και να αναδείξει κατά πόσο αυτές επηρεάζουν τη διαμόρφωση των προσδοκιών τους στην εκπαίδευση.
Στην ελληνική σχολική κοινότητα οι διαμεσολαβητές εκείνοι που διαμορφώνουν τις προσδοκίες των μαθητών και που δημιουργούν ανάλογες υποκειμενοποιήσεις μπορεί να ποικίλουν. Στην παρούσα έρευνα ως βασικοί διαμεσολαβητές θεωρούνται οι γονείς, οι φίλοι, ο δάσκαλος και οι συμμαθητές.Οι προσδοκίες των μαθητών στις οποίες εστιάζει η έρευνα είναι η φοίτηση στο σχολείο, η αριστεία, η επίτευξη υψηλότερων επιδόσεων, η εκμάθηση καινούργιων πραγμάτων και η μελέτη των μαθημάτων τους.
|
|---|
