Οι υδρογέλες ως pH-ανταποκρινόμενα συστήματα χορήγησης βιοδραστικών ενώσεων

Ο σχεδιασμός ενός συστήματος χορήγησης βιοδραστικής ένωσης συνήθως βασίζεται στις φυσικοχημικές και φαρμακοκινητικές ιδιότητες της δραστικής ουσίας. Στα παραδοσιακά συστήματα χορήγησης υπάρχει περιορισμός όσον αφορά το χρόνο που απαιτείται για την εμφάνιση της θεραπευτικής συγκέντρωσης στο πλάσμα κ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ιωσηφίδου, Χρυσούλα
Άλλοι συγγραφείς: Κλεπετσάνης, Παύλος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2015
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/8915
Περιγραφή
Περίληψη:Ο σχεδιασμός ενός συστήματος χορήγησης βιοδραστικής ένωσης συνήθως βασίζεται στις φυσικοχημικές και φαρμακοκινητικές ιδιότητες της δραστικής ουσίας. Στα παραδοσιακά συστήματα χορήγησης υπάρχει περιορισμός όσον αφορά το χρόνο που απαιτείται για την εμφάνιση της θεραπευτικής συγκέντρωσης στο πλάσμα και τις πραγματικές συγκεντρώσεις που προκύπτουν από το δοσολογικό σχήμα. Ο σχεδιασμός συστημάτων χορήγησης που αντα- πεξέρχονται στις συμπτωματικές απαιτήσεις των ασθενειών έχει γίνει ακόμη πιο σημαντικός, κυρίως μετά τις πρόσφατες γνώσεις μας πάνω στη χρονοφαρμακοκινητική [Bruguerolle 1998]. Οι εξελίξεις αυτές έχουν στρέψει το ενδιαφέρον των ερευνητών στο σχεδιασμό ενός ιδανικού συστήματος χορήγησης βιοδραστικής ένωσης, τέτοιου ώστε η απαιτούμενη δραστική ουσία να είναι διαθέσιμη στον κατάλληλο χρόνο και τόπο μέσα στο σώμα. Μια πολλά υποσχόμενη τεχνική χορήγησης βιοδραστικών ενώσεων είναι η χρήση υδρογελών. Σε σύγκριση με άλλα συνθετικά βιοϋλικά, οι υδρογέλες ομοιάζουν αρκετά με τους ζωντανούς ιστούς όσον αφορά στις φυσικές τους ιδιότητες. Αυτό οφείλεται στην σχετικά υψηλή περιεκτικότητά τους σε νερό, καθώς και την μαλακή και ελαστική τους υφή. Οι υδρογέλες τείνουν να μην προσροφούν πρωτεΐνες από τα σωματικά υγρά, λόγω της χαμηλής διεπιφανειακής τάσης τους. Τέλος, πολλά μικρά και μεγάλα μόρια μπορούν εύκολα να διαχυθούν μέσα και έξω από τις υδρογέλες, κάτι που επιτρέπει τη χρήση τους ως συστήματα μεταφοράς βιοδραστικών ενώσεων για χορήγηση από διάφορες οδούς (στοματική, ρινική, οπτική, παρεντερική κ.ά.) Πολύ συχνά οι υδρογέλες έχουν ονομαστεί “έξυπνες” ή “νοήμονες” γέλες [Dagani 1997]. Η νοημοσύνη ενός υλικού έγκειται στην ικανότητα του να επεξεργαστεί ερεθίσματα και να αποκρίνεται σε αυτά [Harvey 1995]. Η απόκριση αυτή μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αλλαγές στη φάση, στο σχήμα, στις οπτικές και ηλεκτρικές ιδιότητες κ.ά. Υπό την έννοια αυτή οι υδρογέλες είναι νοήμονες, καθώς έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν το κύριο ερέθισμα και να αποκρίνονται σε αυτό αλλάζοντας τις χημικές τους ιδιότητές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της δραστικής ουσίας με έναν ελεγχόμενο τρόπο [Kost 1999]. Οι υδρογέλες έχουν κερδίσει τη θέση τους ανάμεσα στα συστήματα χορήγησης βιοδραστικών ενώσεων. Στην συγκεκριμένη εργασία θα δωθεί μία σύντομη εισαγωγή για τις υδρογέλες, τη χρήση τους ως συστήματα ελεγχόμενης μεταφοράς βιοδραστικών ενώσεων, και ειδικότερα τη χορήγηση βιοδραστικής ένωσης ευαίσθητη σε αλλαγές του pH.