Περίληψη: | Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να μελετηθεί ο βαθμός που η ικανότητα ενός αρχάριου συντάκτη να γράφει ορθογραφημένα επηρεάζει την ποιότητα και το περιεχόμενο των γραπτών κειμένων που παράγει. Συγκεκριμένα, εξετάζουμε κατά πόσον η ικανότητα ενός συντάκτη να εφαρμόζει τους ορθογραφικούς κανόνες και τις μορφολογικές στρατηγικές που υπαγορεύουν την ορθογραφία των λέξεων επηρεάζει ταυτόχρονα και την ικανότητά του να παράγει αποτελεσματικά αφηγηματικά κείμενα, με έμφαση στην υπερδομή, τη συνοχή και συνεκτικότητα, το σχολιασμό και την περίσταση επικοινωνίας. Η προαναφερόμενη σχέση ερευνάται σε βάθος ενός χρόνου, προκειμένου να μελετηθεί μακροπρόθεσμα η συμβολή της ορθογραφίας στην ποιότητα των γραπτών κειμένων. Για τις ανάγκες τις έρευνας πραγματοποιήθηκαν τρεις μετρήσεις σε μαθητές τρίτης, τέταρτης και πέμπτης δημοτικού, οι οποίες απείχαν χρονικά 6 μήνες. Σε κάθε μέτρηση οι μαθητές υποβλήθηκαν σε κοινό τεστ ορθογραφίας και στη συγγραφή κοινού γραπτού κειμένου. Όσον αφορά την εξέλιξη της ορθογραφίας, ανάλυση με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις έδειξε ότι υπάρχει μια ξεκάθαρη αναπτυξιακή πορεία της ορθογραφημένης γραφής από την Τρίτη δημοτικού έως την Έκτη. Όσον αφορά στο είδος των ορθογραφικών λαθών, τα περισσότερα λάθη παρατηρούνται στη θεματική ρίζα και όχι στην κατάληξη. Επιπλέον ανάλυση με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις έδειξε ότι η συγγραφή αφηγηματικών κειμένων από μαθητές δημοτικού βελτιώνεται σημαντικά χρόνο με το χρόνο και φτάνει στο αποκορύφωμά της στην έκτη δημοτικού. Τα γραπτά των μαθητών της έκτης δημοτικού χαρακτηρίζονται από συνοχή, συνεκτικότητα, συνθετότερες συντακτικές δομές, σχολιασμό και τήρηση της χρονικής ακολουθίας των γεγονότων. Παλινδρομική ανάλυση (AdjR2=0, 351) έδειξε ότι υπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ ορθογραφικής ικανότητας και παραγωγής γραπτού κειμένου. Δηλαδή, οι ατομικές διαφορές στην ορθογραφική επίδοση επηρεάζουν την εξέλιξη και το περιεχόμενο του γραπτού κειμένου των μαθητών διαχρονικά, από την
πρώτη έως την έκτη δημοτικού.
|