| Περίληψη: | Ένα από τα προβλήματα σε ένα layer 2 δίκτυο λόγω της χρήσης του Spanning Tree Protocol (STP) είναι η μη χρησιμοποίηση όλων των διαθέσιμων συνδέσεων μεταξύ των δικτυακών συσκευών για την αποφυγή κλειστών βρόγχων.
Τελευταία υπάρχει μία ραγδαία εξέλιξη των προγραμματιζόμενων δικτύων με έναν νέο τίτλο, αυτόν του Software-Defined Networking (SDN), που προτείνει ένα καινοτόμο πλαίσιο δημιουργίας δικτύων, αποσυνδέοντας την διαδικασία της μετακίνησης των πακέτων από την διαδικασία της απόφασης δρομολόγησης. 'Ήδη αρκετοί οργανισμοί έχουν ξεκινήσει να ακολουθούν αυτήν την τεχνολογία σε μια προσπάθεια κεντρικοποιημένης προσέγγισης στην υλοποίηση των δικτύων τους.
Σε SDN δίκτυα, η δυναμική και βέλτιστη ανακάλυψη της τοπολογίας είναι πρωταρχικής σημασίας, έτσι ώστε η ολοένα και αυξανόμενη κίνηση να μπορεί να διαχειριστεί αποδοτικότερα. Το OpenFlow που αποτελεί το επικρατέστερο πρωτόκολλο στο SDN μέχρι σήμερα υιοθετεί μια υποβέλτιστη λύση στην ανακάλυψη της τοπολογίας του δικτύου, ανταλλάσσοντας περιοδικά LLDP μηνύματα μεταξύ των στοιχείων ελέγχου και προώθησης.
Σκοπός αυτής της διπλωματικής είναι να υπαγορεύσουμε σε προγραμματιζόμενα switches ενός τοπικού δικτύου βέλτιστες δρομολογήσεις πακέτων, χρησιμοποιώντας ευρέως διαδεδομένους αλγορίθμους δρομολόγησης (π.χ. Dijkstra) δημιουργώντας παράλληλα μια εφαρμογή για την διαχείρισή τους. Για την επίτευξη αυτού του στόχου δημιουργήθηκε ένας βέλτιστος αλγόριθμος για την ανακάλυψη της τοπολογίας του δικτύου κάνοντας χρήση του πρωτοκόλλου LLDP διαφορετικά από το OpenFlow, ώστε η δρομολόγηση να γίνεται δυναμικά. Η εφαρμογή βασισμένη σε SDN τεχνικές θα ενημερώνεται από τα switches για τους γείτονές τους και θα δημιουργεί μία τοπολογία του δικτύου την οποία θα χρησιμοποιούν οι όποιοι αλγόριθμοι δρομολόγησης, χωρίς την ανάγκη να αποκόπτονται ζεύξεις για την αποφυγή κλειστών βρόχων.
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται πλήρη εποπτεία και αποδοτική χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων του δικτύου αυξάνοντας σημαντικά όχι μόνο την απόδοση, αλλά και λειτουργικότητά του.
|
|---|
