Περίληψη: | Στην εργασία αυτή μελετώνται οι όψεις που λαμβάνει η υλική αρχαιότητα στο ποιητικό έργο του Κωστή Παλαμά. Ο ποιητής αντιμετωπίζει τα αρχαία μνημεία ως απότοκα της ελληνικής - εθνικής πολιτισμικής κληρονομιάς, τα οποία συνθέτουν μαζί με τα μεταγενέστερα καλλιτεχνικά επιτεύγματα την ελληνική πνευματική παράδοση. Επίσης, αναγνωρίζει στην ύλη τους ισχυρούς εθνικούς αρμούς για την ανοικοδόμηση της νεώτερης Ελλάδας και μάλιστα τα ανάγει σε σύμβολα αναγέννησης. Τέλος, συστήνει τη σύγχρονή του καλλιτεχνική δημιουργία, με κύριο όργανο τη δημοτική γλώσσα, ως συνέχεια της κλασικής παράδοσης, αλλά και ως αυτόνομο πνευματικό στοιχείο.
|